سرمایه گذاری بهینه در هوشمند سازی ساختمانهای بلند مرتبه تهران با تصمیم گیری چند معیاره

در این مقاله، به بررسی سرمایه گذاری بهینه در هوشمند سازی ساختمان های بلند مرتبه تهران با تصمیم گیریچند معیاره پرداخته خواهد شد. نوآوری این پژوهش این است که متمرکز بر روشهای سرمایه گذاری درحوزه هوشمندسازی است. علاوه بر این پرداختن به ساختمان های بلند مرتبه تهران در بحث هوشمند سازیقبلا کمتر مورد توجه قرار گرفته است. نهایتا تلفیق این چند حوزه (هوشمند سازی روش های سرمایه گذاری ساختمان بلند مرتبه) به عنوان نو آوری اصلی این تحقیق محسوب می شود. این پژوهش از لحاظ چیستی، پژوهشی کمی است که پس از مطالعه و بررسی های لازم از طریق گردآوری داده های کلامی و بامطالعه جدی و عمیق مفاهیم و داده های تحقیق به تحلیل استقرایی و کسب نتیجه منجر می شود. جمع آوریاطلاعات از طریق مصاحبه ها، پرسشنامه ها و مشاهدات به صورت تحقیق میدانی صورت می پذیرد و درنهایت با استفاده از آمار و اطلاعات استخراج شده از این پرسشنامه ها به معرفی متغیرها پرداخته می شود.جامعه مورد مطالعه این مقاله را میتوان به دو گروه کلی شامل: گروه اول دربرگیرنده اساتید دانشگاهیصاحب نظر و گروه دوم دربرگیرنده متخصصان و کارشناسان عمران و شهرسازی، دسته بندی نمود. تکنیک ANP شکل کلی تری از AHP است، اما به ساختار سلسله مراتبی نیاز ندارد و در نتیجه روابط پیچیده تر بین سطوح مختلف تصمیم را به صورت شبکهای نشان می دهد و تعاملات و بازخوردهای میان معیارها وآلترناتیوها را در نظر می گیرد که در این مقاله از این روش استفاده شده است. نتایج نشان داد که معیاراقتصادی E دارای بالاترین رتبه با وزن نهایی ۳۴۱۴۰ / ۰ توسعه پایدار و معیار S.D با وزن ۲۱۳۷۶ / ۰ ،دارای رتبه دوم است و معیار «ایجاد حریق C» باوزن نهایی ۰/۰۴۷۲۹ دارای کمترین رتبه تعیین شده از عوامل موثر بر سرمایه گذاری بهینه در هوشمند سازی ساختمان های بلند مرتبه تهران هستند

کلیدواژه ها:

هوشمندسازی ، ساختمان های هوشمند بلندمرتبه ، تصمیم گیری چند معیاره ، سرمایه گذاری