تعیین میزان تاثیر خودروهای خودران بر تغییرات تعداد سفرها با استفاده از نرم افزار اکتیویتی سیم

هدف این پژوهش بررسی تاثیر خودروهای خودران بر تغییرات سفرها است. این خودروها با فراهم آوردن دسترسی بیشتر، چگونه بر فعالیت های انجام شده توسط افراد و برآورد تقاضای گروه سنی خاص که شامل افراد زیر سن قانونی جهت اخذ گواهی رانندگی و سالمندان هستند، تاثیر می گذارد. روند کار در این پژوهش به این صورت است که ابتدا داده های مربوط به اشخاص، خانوار، کاربری زمین و ماتریس های مقاومت بین نواحی محدوده موردمطالعه واشنگتن دی سی وارد نرم افزار اکتیویتی سیم شدند. اطلاعات به دست آمده از مدل ها بدون حضور خودروهای خودران بررسی شدند، سپس شیوه سفر خودروی خودران به نرم افزار اضافه شده و اطلاعات ناشی از تاثیرات این خودروها بر تغییرات سفرها که برگرفته از تغییر متغیرهای فعالیت گروه سنی خاص، زمان سفر در دسترسی، انتخاب مقاصد دورتر تورهای غیراجباری و تواتر تورهای غیراجباری است، در نظر گرفته شد. این تغییرات به این صورت است که برای هر متغیر بازه های متفاوتی در نظر گرفته شد و میزان تاثیر آن ها بر تغییرات تعداد سفر بررسی شد. نتایج در تحلیل یک بعدی حساسیت متغیرها نشان می دهد که از بین متغیرهای انتخاب شده، متغیر فعالیت های غیراجباری افراد در مدل تواتر تورهای غیراجباری با ۷/۱۱ درصد و متغیر زمان سفر در مدل دسترسی با ۵/۵ درصد بیشترین تاثیر را بر تغییرات تعداد سفر دارد. همچنین حضور خودروهای خودران بیشترین تاثیر را بر روی سفر با اهداف خرید و تفریح دارند. یکی دیگر از اهداف این پژوهش، ساخت مدل سریع پاسخ است که منجر به کاهش زمان طولانی اجرای مدل های فعالیت مبنا و شناسایی مهم ترین متغیرها برای بررسی اثر تعاملی متغیرها می شود

کلیدواژه ها:

خودروی خودران ، تعداد سفر ، مدل های فعالیت مبنا ، نرم افزار اکتیویتی سیم