بررسی رابطه ی حمایت اجتماعی ادراک شده و احساس تنهایی با رضایت از زندگی و امید به زندگی سالمندان شهرستان شیراز

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه ی حمایت اجتماعی ادراک شده و احساس تنهایی با رضایت از زندگی و امید به زندگی سالمندان شهرستان شیراز انجام شد. روش: طرح پژوهش از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش دربرگیرنده کلیه سالمندان بالای ۶۰ سال شهرستان شیراز بود. افراد نمونه ۱۵۰ سالمند بالای ۶۰ سال بود که از بین سالمندانی که در ۴ مراکز نگهداری سالمندان زندگی می کنند نیمی از حجم نمونه به روش نمونه گیری تصادفی انتخاب شد و نیم دیگر به روش نمونه گیری در دسترس از بین سالمندانی که با خانواده زندگی می کنند. ابزار اندازه گیری پژوهش مقیاس رضایت از زندگی، مقیاس امید اسنایدر (HS)، پرسشنامه ی حمایت اجتماعی ادراک شده چند بعدی (MSPSS) و پرسشنامه ی احساس تنهایی بود. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار spss استفاده شد. در سطح استنباطی با آزمون های ضریب همبستگی پیرسون به آزمون فرضیه های پژوهش پرداخته شد. یافته ها: نتایج نشان داد حمایت اجتماعی ادراک شده و احساس تنهایی به طور معنی داری رضایت از زندگی و امید به زندگی را پیش بینی می کنند. مولفه های حمایت خانواده و حمایت دوستان به طور معنی داری رضایت از زندگی را پیش بینی می کنند. اما مولفه ی حمایت افراد مهم نتوانست به طور معنی داری رضایت از زندگی را پیش بینی کند. مولفه های حمایت دوستان و حمایت افراد مهم به طور معنی داری امید به زندگی را پیش بینی می کنند. اما مولفه ی حمایت خانواده نتوانست به طور معنی داری امید به زندگی را پیش بینی کند.

کلیدواژه ها:

حمایت اجتماعی ادراک شده ، احساس تنهایی ، رضایت از زندگی ، امید به زندگی ، سالمند.