بررسی ارتباط بین محافظه کاری نامشروط،فرض تداوم فعالیت و گزارشگری محافظه کارانه حسابرس

گزارشگری محافظه کارانه حسابرسان می تواند تحت تاثیر عوامل متعددی قرار گیرد. یکی از عوامل موثر در گزارشگری محافظهکاری حسابرسان می تواند محافظه کاری ترازنامه باشد. به عبارتی محافظه کاری ترازنامه بر گزارشگری محافظه کارانهحسابرسان تاثیر می گذارد. بر همین اساس در این پژوهش به بررسی رابطهی بین محافظه کاری ترازنامه و گزارشگری محافظهکارانه حسابرسان پرداخته شده است. همچنین در فرضیه های دوم و سوم به ترتیب در دو سطح شرکتهای در معرضورشکستگی و همچنین شرکتهای ورشکسته نیز رابطه فوق بررسی گردید. برای این منظور، تعداد ۸۶ نمونه از شرکتهایپذیرفته شده در بورس اوراق بهادار طی دوره ۱۳۹۱ تا ۱۳۹۶ (۵۱۶سال شرکتی) انتخاب شده و فرضیه اول با استفاده از روش رگرسیون ترکیبی و فرضیه های دوم و سوم با استفاده از رگرسیون مقطعی مورد بررسی قرار گرفته است. در این پژوهش،محافظه کاری ترازنامه با استفاده از الگوی بیور و رایان (۲۰۰۰) و همچنین گزارشگری محافظه کارانه حسابرس با روشمشهدی (۱۳۹۰) کمی شده است. همچنین برای محاسبه ی ورشکستگی شرکت از الگوی زمیجسکی (۱۹۸۴) بهره گرفته شدهاست. یافته ها نشان میدهد که بین محافظه کاری ترازنامه و گزارشگری محافظه کارانه حسابرسان رابطه ی منفی و معناداریوجود دارد. این نتیجه همچنین در شرکتهای در معرض ورشکستگی صدق نمود، اما برای شرکتهای ورشکسته نتایج بیانگررابطه عکس بین دو متغیر مطروحه بود. این یافته ها می تواند برای سرمایه گذاران، تحلیل گران و سایر استفاده کنندگان از جهتتبیین چگونگی ارتباط بین محافظه کاری ترازنامه و گزارشگری محافظه کارانه حسابرسان مفید باشد.

کلیدواژه ها:

محافظه کاری ترازنامه ، گزارشگری محافظه کارانه حسابرسان ، ورشکستگی