مدیریت زنجیره تامین: انتخاب و اولویت بندی تامین کنندگان با روش AHP

زنجیره تامین به عنوان یکی از بخشهای اصلی فرایند کسب و کار و عامل اصلی تعیین بهای تمام شده محصول، وظیفه پشتیبانی از تولید، تهیه منابع و نیز تبدیل آن به محصول نهایی را دارد. بنابراین بهبود مداوم کارایی و اثربخشی آن (زنجیره تامین) تاثیر بسزایی بر عواملی همچون بهبود رقابت پذیری، تحقق اهداف سازمان، سودآوری، مدیریت بهینه تولید و عملیات، کاهش هزینه های تامین و زمان تحویل محصول دارد. یکی از مهمترین گامهای مدیریت زنجیره تامین، مدیریت تامین کنندگان سازمان میباشد که شناسایی، انتخاب تعامل بهینه با تامین کننده به طور مستقیم بر زنجیره تامین موثر خواهد بود. انتخاب تامین کنندگان برتر به دلیل تنوع و تعدد شاخصهای کمی و کیفی نیازمند بکارگیری روشهای علمی همچون روشهای تصمیم گیری چند شاخصه میباشد. بنابراین در این پژوهش برای انتخاب مناسبترین تامین کننده کالاهایی همچون قطعات و مواد اولیه و نیز خدمات، ابتدا به مطالعه دستاوردهای مقالات مشابه در زمینه مدیریت تامینکننده و زنجیره تامین پرداخته و پس از گردآوری عوامل تاثیرگذار بر تامین کننده و غنی سازی آن با استفاده از نظر خبرگان و طوفان ذهنی، با کمک روش AHP به اولویت بندی شاخصها و پس از آن به کمک روش TOPSIS به اولویت بندی تامین کنندگان هر یک از کالاهای مذکور پرداخته میشود.

کلیدواژه ها:

ارزیابی ، تامین کنندگان ، AHP ، TOPSIS ، اولویت بندی.