بررسی عوامل موثر بر تجارت محصولات کشاورزی با تاکید بر درآمدهای نفتی

تجارت خارجی یکی از مولفه های مهم در توسعه اقتصادی است. تجارت خارجی منبع تامین درآمدهای ارزی برای سرمایه گذاری در فناوری نوین، گسترش بازار داخلی، رشد بهره وری و افزایش توان تولیدی در جهت توسعه اقتصادی می­باشد. از سوی دیگر، پذیرش اهمیت بخش کشاورزی در اقتصاد کنونی و آینده کشور و نیاز ضروری به درآمدهای ارزی غیر نفتی ناشی از آن، ضرورت توجه به تجارت بخش کشاورزی را امری مسلم می نماید. هدف از این مطالعه، بررسی عوامل موثر بر تجارت بخش کشاورزی برای دوره زمانی ۱۳۵۰-۱۳۹۲ می باشد. لذا در این مطالعه الگوهای صادرات و واردات بخش کشاورزی به صورت مجزا با استفاده از مدل تصحیح خطای برداری (VECM) برآورد شد. نتایج نشان دادند، متغیرهای تولیدات بخش کشاورزی، درآمدهای نفتی و متغیر دامی برنامه سوم توسعه در بلندمدت، بر هر دو الگو تاثیری مثبت دارند. متغیر نرخ ارز حقیقی بر اساس انتظار تاثیر منفی بر واردات بخش کشاورزی و تاثیر مثبت بر صادرات این بخش دارد. در حالی که متغیر شاخص بهای تولیدکننده بخش کشاورزی، تاثیری در راستای عکس تاثیر نرخ ارز رسمی در الگوها داشت. متغیرهای حجم نقدینگی و متغیر مجازی حریم های اقتصادی بر صادارت بخش کشاورزی تاثیر منفی داشته، در حالی که تاثیر هدفمندی یارانه ها بر صادرات بخش کشاورزی مثبت می­باشد. نتایج حاصل از دو الگو در کنار هم، ضرورت توجه هم زمان به آن ها را در نتیجه اثر سیاست های اقتصادی و درآمدهای نفتی مشخص می­کند.

کلیدواژه ها:

تجارت بخش کشاورزی ، صادرات بخش کشاورزی ، واردات بخش کشاورزی ، مدل تصحیح خطای برداری (VECM)