نقش مدیریت کوانتومی در بهره وری نیروی انسانی با توجه به میانجی اشتیاق شغلی در کارکنان آموزش و پرورش شهر بیرجند

چکیده مقدمه و هدف: نیروی انسانی از اساسی ترین منابع استراتژیک هر سازمانی محسوب می شود به طوری که یکی از اولویت های پیشرفت و توسعه سازمان، توجه به بهره وری نیروی انسانی است. عوامل مختلفی در بهره وری نیروی انسانی موثر است که این مطالعه با هدف بررسی نقش مدیریت کوانتومی در بهره وری نیروی انسانی با توجه به میانجی اشتیاق شغلی در کارکنان آموزش و پرورش شهر بیرجند انجام شده است. روش شناسی: پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری همه کارکنان آموزش و پرورش شهر بیرجند شامل ۲۵۰ نفر است که بر اساس جدول کرجسی و مورگان (۱۹۷۰)، ۱۶۰ نفر به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه های استاندارد بهره وری نیروی انسانی هرسی و گلداسمیت (۱۹۹۴)، مدیریت کوانتومی میرصفیان (۱۳۹۴) و اشتیاق شغلی سالوناوا و شوفلی (۲۰۰۱) بود که روایی آن ها تایید و پایایی با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برای هر یک از پرسشنامه ها به ترتیب ۹۴/۰، ۹۲/۰ و ۸۹/۰ به دست آمد. داده ها با استفاده از نرم افزار آماری AMOS۱۶ و مدل یابی معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که مدیریت کوانتومی به طور غیرمستقیم و از طریق متغیر اشتیاق شغلی، بهره وری نیروی انسانی را پیش بینی می کند. به عبارتی اشتیاق شغلی در رابطه بین مدیریت کوانتومی با بهره وری نیروی انسانی نقش میانجی گری دارد.  نتیجه گیری: بر اساس این نتایج می توان نتیجه گرفت که توسعه شیوه های جدید مدیریتی از جمله مدیریت کوانتومی در راستای افزایش اشتیاق شغلی کارکنان، نقش بسزایی در بهبود بهره وری کارکنان نیز دارد.

کلیدواژه ها:

مدیریت کوانتومی ، بهره وری نیروی انسانی ، اشتیاق شغلی