رابطه هوش اخلاقی و جهت گیری خوش بینانه با اثربخشی دبیران زن

هدف از این پژوهش تبیین رابطه هوش اخلاقی و جهت گیری خوش بینانه با اثربخشی دبیران زن دوره متوسطه شهرستان فیروزآباد بود. این پژوهش از نظر هدف؛ کاربردی، از نظر روش و شیوه گرد­آوری داده­ها توصیفی از نوع همبستگی بوده است. جامعه آماری مورد مطالعه ۱۰۷ نفر از دبیران زن مشغول به تدریس دبیرستان­های شهرستان فیروزآباد فارس در مهرماه  ۱۳۹۳ بوده که به شیوه سرشماری مورد مطالعه قرار گرفته­اند. برای گرد­آوری داده­ها از پرسش نامه هوش اخلاقی لنیک و کیل (۲۰۰۵) و پرسش نامه جهت گیری خوش بینی شییر و کارور(۲۰۰۱) و پرسش نامه اثربخشی مقیمی و رمضان (۲۰۱۰) استفاده شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده­ها از آزمون­های آماری ضریب همبستگی پیرسون، آزمون کولموگروف- اسمیرنف تک نمونه­ای(one-­sample­ K-S) و آزمون تحلیل رگرسیون استفاده شده است. نتایج نشان داده­اند که بین هوش اخلاقی و اثربخشی دبیران همبستگی آماری مستقیم و معناداری وجود دارد. بین هوش اخلاقی با ابعاد اثربخشی نیز همبستگی آماری مستقیم و معناداری بدست آمده است. بین خوش بینی با اثربخشی دبیران و ابعاد آن همبستگی آماری معناداری بدست نیامده است.

کلیدواژه ها:

هوش اخلاقی ، جهت گیری خوش بینانه ، اثربخشی