تاثیر رضایت شغلی و ابعاد آن بر تعادل کار و زندگی هنرآموزان آموزش و پرورش شهر تهران با رویکرد توسعه کیفیت زندگی کاری

پژوهش حاضر با هدف تعیین تاثیر رضایت شغلی و ابعاد آن بر تعادل کار و زندگی هنرآموزان آموزش و پرورش شهر تهران انجام شد. این مقاله میتواند مقدمه ای بر توسعه نوآوری در مهارت های ایجاد تعادل کار و زندگی باشد. این پژوهش بر اساس هدف کاربردی ، بر حسب تحلیل داده ها از روش کمی ، بر حسب ماهیت و روش پژوهش ، توصیفی و ابزار جمع آوری داده ها پرسشنامه بود. جامعه آماری شامل ۱۷۴ نفر از هنرآموزان آموزش و پرورش شهر تهران به روش تصادفی ساده انتخاب شدند. برای گردآوری داده های رضایت شغلی از پرسشنامه مینه سوتا (۱۹۹۹) و تعادل بین کار و زندگی از پرسشنامه ونگ و کو (۲۰۰۹) استفاده شد. روایی پرسشنامه بر اساس روایی سازه و پایایی پرسشنامه با استفاده از آلفای کرونباخ تایید شد. تجزیه و تحلیل داده ها با آزمون مدل معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزارهای ۲۵ Spss و ۳ SmartPLS انجام گردید. نتایج نشان داد که بین رضایت شغلی و تعادل کار و زندگی رابطه ی معناداری وجود دارد. هر یک از ۶ مولفه یا ابعاد رضایت شغلی بر ایجاد تعادل کار و زندگی تاثیر دارند. میزان تاثیر رضایت شغلی و ابعاد آن بر تعادل کار و زندگی نیز مشخص گردید. نتایج نشان داد که میزان افزایش رضایت شغلی می تواند تعادل کار و زندگی هنرآموزان را ارتقاء دهد. اهمیت به هر یک از مولفه ها یا ابعاد رضایت شغلی می تواند میزان تعادل بین کار و زندگی هنرآموزان را افزایش دهد. همچنین بر اساس نظرسجی ساختار ابعاد و مولفه های رضایت شغلی بایستی توسعه پیدا کند.

کلیدواژه ها:

تعادل کار و زندگی ، رضایت شغلی ، ابعاد رضایت شغلی ، هنرآموزان