معرفی شاخص شدت اتوماسیون توزیع (AIL)و تدوین دستورالعمل تعیین نقاط کنترلی شبکه بر مبنای این شاخص

با رشد تقاضای مصرف برق، توسعه شبکه های توزیع الکتریکی جهت تامین به موقع برق متقاضیان و ارائه سرویس با کیفیت و پایایی مناسب همواره مورد توجه بهرهبرداران بوده است . پیادهسازی سیستم اتوماسیون توزیع نه تنها نقشی کلیدی در کنترل از راه دور عملکرد تجهیزات پست و فیدر دارد بلکه به بهبود پایایی و ویژگی خودترمیمی سیستم های توزیع نیز منجر می شود. به منظور مشخص کردن میزان اتوماسیون پیادهسازی شده در شبکه توزیع به صورت کمی ، شاخصی تحت عنوان »سطح شدت اتوماسیون «(AIL) تعریف می شود که نشان دهنده شدت و نفوذ اتوماسیون است . نظر به اینکه توسعه اتوماسیون و افزودن تجهیزات کنترلی (کلیدهای قطع بار قابل کنترل از راه دور و غیر قابل کنترل از راه دور) با توجه به هزینه انجام شده، به صورت خطی نتیجه بهتری را موجب نخواهد شد، بنابراین لازم است مقدار بهینه شاخص شدت اتوماسیون در شبکه توزیع محاسبه شده و تعداد و مکان بهینه این کلیدها در هر بخش از شبکه توزیع مشخص شوند.این مقاله ، به معرفی مفهوم سطح شدت اتوماسیون می پردازد و سپس دستورالعمل تعیین شدت بهینه اتوماسیون در شبکه توزیع به منظور دستیابی به نتایج بهینه به همراه جایابی کلیدها را ارائه می دهد. این دستورالعمل ، علاوه بر ارائه راه حل و تابع هدف برای تعیین تعداد بهینه کلیدهای اتوماتیک در شبکه ، وضعیت شرکت های مختلف توزیع از منظر شاخص های متعدد را مورد بررسی قرار داده و برنامه ای بهینه به منظور استفاده از کلیدهای اتوماتیک و افزایش قابلیت اطمینان در آینده ارائه می کند.

کلیدواژه ها:

شاخص شدت اتوماسیون (۱(AIL ، دستورالعمل تعیین شدت بهینه اتوماسیون ، شرکت توزیع برق ، شبکه هوشمند