ارتقاء روش های تدریس و بهبود یادگیری دانش آموزان

در دهه های اخیر، با پیشرفت فناوری و علوم شناختی، روش های مختلف آموزش و یادگیری در حوزه های مختلف تحولات چشمگیری را تجربه کرده اند. یکی از این روش ها، "تدریس بارش مغزی" است که به طور گسترده ای در زمینه آموزش و پرورش به کار گرفته می شود. این روش، با تاکید بر اصول علوم شناختی و علوم اعصاب، سعی دارد با استفاده از شیوه ها و فعالیت هایی که با فرآیندهای مغزی هماهنگ هستند، فرآیند یادگیری را بهبود بخشد (روحانی و همکاران، ۱۴۰۲). رغم پیشرفت های چشمگیر در زمینه روش های تدریس و یادگیری، هنوز ابهاماتی در خصوص تاثیر روش تدریس بارش مغزی بر یادگیری دانش آموزان وجود دارد. این ابهامات شامل مواردی چون اثربخشی این روش در مقایسه با سایر روش ها، تاثیر آن در مدت زمان کوتاه و بلند مدت یادگیری، و ارتباط آن با عوامل دیگر مثل میزان تمرکز و توجه دانش آموزان می باشد. در پرتو این ابهامات و نیاز به بهبود فرآیند یادگیری در نظام آموزشی، ضرورت انجام تحقیقات بیشتر در زمینه نقش و تاثیر روش تدریس بارش مغزی آگاهانه تر احساس می شود (امام جمعه، ۱۴۰۰). درک دقیق تر از مکانیسم های این روش، تدوین راهکارهای بهینه برای اجرای آن در محیط های آموزشی، و ارائه راهکارهایی برای سازمان ها و مدارس به منظور استفاده بهینه از این روش، اهمیت به سزایی دارد. این تحقیق می تواند به بهبود کیفیت فرآیند یادگیری دانش آموزان و بهبود بهره وری آموزشی منجر گردد. از این رو، اصول و راهکارهای موثر در آموزش از اهمیت بالایی برخوردارند. یکی از چالش های مهم در آموزش، پیش بینی و پاسخ به نیازهای متغیر و پیچیده دانش آموزان است. فرآیند یادگیری در این مرحله، تاثیر مستقیمی بر توانایی ها و استعدادهای آینده دانش آموزان خواهد داشت. از این رو، تکنیک ها و راهکارهایی که به عنوان ابزارهایی موثر در آموزش معرفی می شوند، نه تنها بر تاثیرگذاری در فرآیند یادگیری، بلکه بر تشویق به تفکر و کنجکاوی دانش آموزان تاکید دارند (عبدی و همکاران، ۱۴۰۲).

کلیدواژه ها:

تدریس ، یادگیری ، خلاقیت ، دانش آموز ، معلم.