بررسی رابطه حمایت ادراک شده استاد و ادراک از فضای یادگیری با یادگیری مستقل دانشجویان در یادگیری الکترونیکی با نقش میانجی خودتنظیمی تحصیلی

تحقیق حاضر با هدف بررسی رابطه حمایت ادراک شده استاد و ادراک از فضای یادگیری با یادگیری مستقل دانشجویان در یادگیری الکترونیکی با نقش میانجی خودتنظیمی تحصیلی صورت گرفت. جامعه آماری تحقیق حاضر عبارت بود از کلیه دانشجویان مشاوره دانشگاه پیام نور اصفهان، که تعداد آنها ۴۳۵ نفر است. حجم نمونه به کمک فرمول کوکران ۲۰۴ نفر تعیین شد که به روش نمونهگیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای تحقیق از پرسشنامه حمایت ادراک شده داهلم، زیمت و فارلی (۱۹۸۸)، ادراک از فضای یادگیری سوئینی و همکاران (۱۹۹۲)، یادگیری مستقل فیشر (۲۰۱۳) و خودتنظیمی تحصیلی سواری و عرب زاده (۱۳۹۲) استفاده شد. جهت تحلیل آماری از مدل یابی معادلات ساختاری و از نرم افزارهای spss نسخه ۲۲ و بسته نرم افزاری smartPLS نسخه ۲ استفاده شد. نتایج حاکی از آن بود که حمایت ادراک شده با ضریب مسیر ۵۶.۶% با یادگیری مستقل دارای رابطه معنی دار بوده، همچنین بعد از محاسبه رابطه سوبل مقدار Z برابر ۰.۰۱۶۴ شده است. لذا فرض تاثیر دار بودن نقش میانجی خودتنظیمی تحصیلی بین دو عامل حمایت ادراک شده استاد و یادگیری مستقل مورد تایید قرار گرفت. ادراک از فضای یادگیری، با ضریب مسیر ۴۴%، با یادگیری مستقل رابطه معنی داری داشت و بعد از محاسبه رابطه سوبل مقدار Z برابر ۰.۰۱۷۲ شده است. لذا فرض تاثیر دار بودن نقش میانجی خودتنظیمی تحصیلی بین دو عامل ادراک از فضای یادگیری با یادگیری مستقل مورد تایید قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

حمایت ادراک شده استاد ، ادراک از فضای یادگیری ، یادگیری مستقل ، یادگیری الکترونیکی ، خودتنظیمی تحصیلی.