پیش بینی تعارض زناشویی بر اساس سلامت معنوی، دلزدگی زناشویی و تاب آوری زوجین در حال متارکه شهر تنکابن

هدف از این پژوهش پیش بینی تعارض زناشویی بر اساس سلامت معنوی، دلزدگی زناشویی و تاب آوری در زوجین در حال متارکه شهر تنکابن بود. پژوهش از نظر هدف، کاربردی و بر اساس ماهیت و روش، توصیفی-همبستگی بوده است. جامعه آماری شامل ۲۸۰ نفر زوجین درحال متارکه که به شورای حل اختلاف و دادگستری شهر تنکابن در سال ۱۴۰۲ مراجعه کرده اند. که بر اساس جدول مورگان و به روش نمونه گیری در دسترس ۱۶۲ نفر به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه های سلامت معنوی جارل، مقیاس دلزدگی زناشویی (CBM)، تعارضات زناشویی براتی (۱۳۷۵) و پرسشنامه تاب آوری کانر و دیویدسون (۲۰۰۳) بودند. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها در بخش آمار توصیفی از میانگین انحراف استاندارد و در بخش آمار استنباطی از آزمون همبستگی و رگرسیون چند گانه ( مدل گام به گام ) استفاده شده است. با توجه به معنادار شدن رابطه محاسبه شده با ۹۹/۰ احتمال نتیجه گرفته می شود که تعارض زناشویی بر اساس سلامت معنوی، دلزدگی زناشویی و تاب آوری زوجین در حال متارکه قابل پیش بینی است و متغیرهای تاب آوری، دلزدگی زناشویی بهترین پیش بینی کننده برای تعارض زناشویی است.

کلیدواژه ها:

تعارض زناشویی ، سلامت معنوی ، دلزدگی زناشویی ، تاب آوری ، طلاق