کارایی دو روش اندازه گیری پین متر و فاصله یاب لیزری در اندازه گیری میکروتوپوگرافی ناشی از سنگ فرش بیابان

زبری سطح خاک از جمله موانع در مقابل فرسایش بادی است. زبری با ایجاد مانع در مقابل جریان باد، باعث کاهش سرعت باد و پیرو آن کاهش میزان فرسایش بادی می شود؛ ازاین رو اندازه گیری آن در بحث فرسایش بادی حائز اهمیت است. از جمله روش های سنتی اندازه گیری زبری روش پین متر است. امروزه با توجه به پیشرفت تکنولوژی استفاده از ابزارهای الکترونیکی مانند فاصله یاب لیزری در حال گسترش است. هدف از این تحقیق، مقایسه شاخص زبری به دست آمده از طریق دو روش پین متر و فاصله یاب لیزری است. بدین منظور ۱۰ نقطه تصادفی در دشت سرهای اپانداز و لخت در محدوده دشت یزد-اردکان انتخاب و نمونه برداری به هر دو روش صورت گرفت. مقادیر زبری با استفاده از شاخص زبری آلماراس و انحراف معیار مقادیر برجستگی ناشی از وجود سنگ فرش بیابان محاسبه شد. طول ترانسکت ها ۵۰ سانتی متر، فواصل پین ها ۲ سانتی متر در نظر گرفته شد. همچنین مقادیر زبری با استفاده از فاصله یاب لیزری از طریق دستگاه متر لیزری اندازه گیری شد. نتایج به دست آمده از زبری نقاط نمونه برداری با دو روش مذکور، با توجه به نرمال بودن داده ها از طریق آزمون t test بررسی شد. نتایج نشان داد بین دو روش مذکور در تمام نقاط نمونه برداری در سطح ۹۵درصد، اختلاف معناداری وجود ندارد. بنابراین می توان گفت گرچه استفاده از روش فاصله یاب لیزری از تکنولوژی بالاتری بهره می برد، با توجه به هزینه بیشتر آن نسبت به روش پین متر، در نتایج تفاوتی با روش سنتی ندارد.

کلیدواژه ها:

زبری آلماراس ، آزمون t test ، سنگ فرش بیابان ، فاصله یاب لیزری ، پین متر