بررسی اثرات غیر خطی سیاست مالی بر فعالیت اقتصادی در ادوار تجاری با رویکرد رگرسیون انتقال ملایم (ESTAR)

امروزه نقش دخالت دولت در اقتصاد و از آن طریق، انتخاب سیاست های مالی و پولی برای تاثیرگذاری بر نوسانات اقتصادی و رشد، در تئوری های مختلف اقتصادی پذیرفته شده است. در بسیاری از متون اقتصاد کلان، سیاست مالی جزئی از فرآیند تثبیت اقتصادی در ادوار تجاری معرفی شده است. تغییرات درآمدهای دولت همچنین مخارج دولت در پاسخ به نوسانات تولید به هموار کردن ادوار تجاری از طریق ضریب تکاثر تقاضای سنتی کمک می کند. در این راستا در این تحقیق به بررسی تاثیرگذاری سیاست های مالی دولت بر فعالیت های اقتصادی در اقتصاد ایران در طول فازهای مختلف ادوار تجاری با استفاده از الگوهای غیر خطی ESTAR در بازه زمانی ۱۳۹۵:۴- ۱۳۶۷:۲ پرداخته شده است. بر اساس نتایج حاصله مقدار آستانه ایی رشد اقتصادی ۰۴۷/۰- و پارامتر شیب ۷/۴۹ برآورد شده است که سبب انتقال نسبتا سریع از رژیمی به رژیم دیگر می شود. نتایج نشان می دهد که در رژیم رکودی اثر افزایش در نسبت مالیات ها در فصل قبل بر رشد اقتصادی فصل کنونی منفی (به میزان ۸/۲- درصد) و معنی دار است. از طرفی، زمانی که اقتصاد دارای ظرفیت اضافی است، اثربخشی هزینه های دولت (به میزان ۷/۸ درصد) به عنوان یک ابزار محرک مالی بیشتر است. همچنین بر اساس یافته های تحقیق، عدم تقارن اثرگذاری سیاست های مالی از نوع مخارج و مالیات ها پذیرفته می شود. یافته های این مطالعه دلالت های مهمی برای ترکیب سیاست مالی بهینه در طول مراحل مختلف دوره تجاری دارد.

کلیدواژه ها:

سیاست مالی ، مدل رگرسیون انتقال ملایم ، فعالیت اقتصادی ، ادوار تجاری