بررسی و تحلیل استعدادیابی و شایسته گزینی در میزان اثربخشی منابع انسانی شرکت مخابرات

مهمترین مزیت رقابتی سازمان ها در دنیای پویای امروزی داشتن عامل انسانی مناسب می باشد. این در حالی است که سازمان های کنونی باپدیده نابودی استعدادها مواجه هستند. این رو پژوهش حاضر با هدف بررسی و تحلیل استعدادیابی و شایسته گزینی در میزان آثربخشی منابعانسانی شرکت مخابرات انحام شده است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری داده هاء توصیفی پیمایشی است. جامعهآماری تحقیق حاضر شامل کار کنان با سابقه بالای ۱۰ سال و با تحصیلات کارشناسی و بالاتر در شرکت مخابرات همدان می باشد که تعداد کلاین افراد توسط بخش منابع انسانی شرکت ۳۶۰ نفر گزارش گردید و از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده، نمونه ۱۸۶ نفری از آن ها انتخابشد. داده ها به کمک روش کتابخانه ایی و روش میدانی از طریق ابزار توزیع پرسشنامه استاندارد بومی سازی شده برای سنجش متغیرهای تحقیق،دارای سوال های ساختارمند و بسته با مقیاس لیکرت می باشد، بدین صورت که برای هر سوال از طیف لیکرت با مقیاس شبه فاصله ای بوده وپاسخ دهنده میزان موافقت خود را با هر یک از سوالات در یک مقیاس درجه بندی شده پنج گزینه ای، نشان می دهد. پرسشنامه تحقیق شاملاطلاعات جمعیت شناختی (نظیر جنسیت، سن، تحصیلات و ...) و سوال های مرتبط با متغیرهای تحقیق (استعدادیابی، شایسته گزینی، اثربخشی)می باشد. این تحقیق از امار توصیفی و استنباطی استفاده می شود. در بخش توصیفی برای بررسی ویژگی های جمعیت شناختی و بررسی متغیرهایتحقیق از تکنیک های آمار توصیفی نظیر درصد. میانگین و انحراف معیار داده ها و در بخش استنباطی برای آزمون فرضیه های تحقیق از مدلسازی معادلات ساختاری استفاده می شود. پژوهش مورد نظر دارای یک فرضیه اصلی چپار فرضیه فرعی می باشد . در نهایت نتایج معادلاتساختاری نشان داد که استعدادیابی با نقش میانحی شایسته گزینی در میزان اثربخشی منابع انسانی شرکت مخابرات همدان تاثیر گذار است.همچنین تاثیر استعداد بابی بر شایسته گزینی مورد تایید قرار گرفت و تاثیر مستقیم استعدادیابی بر اثربخشی منابع انسانی تایید نگردید. نتایجتحلیل واریانس نیز نشان داد که متغیرهای جمعیت شناختی در اثربخشی منابع انسانی تاثیر معناداری ندارد.

کلیدواژه ها:

استعدادیابی ، شایسته گزینی ، اثربخشی منابع انسانی ، شرکت مخابرات