زبانشناسی شخصیت پردازی و نقش آن َدر تحلیل روایی متن (بررسی موضوعی: شعر نو ایران)
محل انتشار: ششمین همایش پژوهشهای ادبی
سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,170
فایل این مقاله در 24 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
LRC06_090
تاریخ نمایه سازی: 12 اردیبهشت 1392
چکیده مقاله:
نظریاتی که شخصیتپردازی در متن ادبی را تحلیل میکنند، بیشتر ویژگیهای مضمونی و راهکارهای عملی از منظر فنون داستان نویسی را مورد بررسی قرار میدهند. در این مقاله سعی شده است شخصیتپردازی در بستری از مواد زبانشناسی مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد. متون شعر نو ایران نیز، که به لحاظ روایت شناسی از دیدگاه زبان شناسانه کمتر محل انتقاد و نظریهپردازی بوده است، نمونهی مناسب و بدیعی برای تحلیل روایی به شمار میرود. در این مقاله علاوه بر تبیین ویژگیهای زبانی شخصیتپردازی در متون ادبی، نقش و اهمیت شخصیتپردازی در شکلگیری روایت در شعر نو ایران، چگونگی استفادهی شاعران نوسرا از شخصیت پردازی برای ایجاد زمینهی روایی در متون شعری و چگونگی تأثیرپذیری شخصیت از گفتمان حاکم بر متن تحلیل شده است. از آن جاکه شخصیت روایی برآمده از نقش های اجتماعی است که یک کنش گر می تواند حاصل کند، روایتِ متکی بر شخصیت پردازی، به شکل مؤثری برقرارکننده ی ارتباط لازم میان متن و مخاطب خواهد بود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
فرزاد کریمی
کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :