مدیریت برنامه ریزی در ارتقاء کیفیت کالبد فضایی شهری در برقراری ارتباط با محیط اطراف کلانشهرها

مدیریت حریم ها و محدوده های شهری و در نظر گرفتن ابعاد مختلف آن در برنامه ریزی شهری و هدایت و کنترل توسعه شهر از اهمیت ویژه ای برخوردار است. حریم به زبان ساده محدوده پیرامونی یک پدیده (اعم از طبیعی یا انسان ساخت، واقعی یا انتزاعی) است که به منظور حفاظت از آن پدیده یا حفظ پدیده های پیرامونی آن درنظر گرفته می شود. مدیریت بهینه شهر تنها در قالب محدوده کالبدی و بدون توجه به پیرامونش تحقق نمی یابد و بدون وجود راهبردی خاص برای مدیریت و نظارت بر اراضی حریم شهر، مشکلات این مناطق هر روز بحرانی تر می شود. بنابراین لازم است اراضی پیرامون شهر به عنوان سرمایه های طبیعی تحت مدیریت واحد و نظارت دقیق قرار گیرند (هادیزاده بزاز، بیتا، ۶). در نتیجه می توان گفت شهرداری علاوه بر کنترل و نظارت بر ساخت وساز در محدوده شهر، در خصوص حریم شهر نیز وظایف مشابهی دارد از جمله جلوگیری از ساخت ساز غیرمجاز، غیراصولی و غیراستاندارد در محدوده حریم شهرها بر عهده شهرداری هاست. دلیل وسواسی که برای ساخت وساز در حریم شهرها وجود دارد، رعایت توازن شهرها در آینده و حفظ اراضی کشاورزی، باغ ها و جنگل ها در حریم شهر است بنابراین از آنجا پای حقوق شهروندان نیز در میان است و خود شهروندان باید به عنوان ناظری بر رعایت این مقررات نظارت کنند. به منظور حفظ اراضی لازم و مناسب برای توسعه موزون شهرها با رعایت اولویت حفظ اراضی کشاورزی، باغات و جنگلها، هرگونه استفاده برای احداث ساختمان و تاسیسات در داخل حریم شهر تنها در چارچوب ضوابط و مقررات مصوب طرحهای جامع و هادی امکانپذیر خواهد بود.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: مدیریت برنامه ریزی شهری ، ارتقاء کیفیت کالبد فضایی شهری ، برقراری ارتباط با محیط اطراف ، هرم برنامه ریزی و مدیریت شهری ، شهرداری.