بررسی رابطه بین خشونت خانگی و طلاق با میانجیگری اضطراب اجتماعی براحساس تنهایی زنان مطلقه

این پژوهش با هدف تعیین رابطه بین خشونت خانگی و طلاق با میانجیگری اضطراب اجتماعی بر احساس تنهایی زنانمطلقه در بین کلیه زنان مطلقه ساکن شهر مشهد در سال ۱۴۰۲ انجام شد که در نهایت از مجموع ۲۰۰ نفر که با با روشنمونه گیری در دسترس انتخاب شدند ۱۸۹ نفر پاسخگو بودند. روش پژوهش کاربردی، از نوع توصیفی و همبستگی از نوعمدل سازی معادلات ساختاری است. نتایج پژوهش نشان داد مدل ساختاری بررسی رابطه بین خشونت خانگی و طلاق بامیانجیگری اضطراب اجتماعی براحساس تنهایی زنان مطلقه از برازش مطلوبی برخوردار است. همچنین فرضیه های پژوهشبا کمک ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین "خشونت خانگی"، " طلاق "، " اضطراب اجتماعی "و احساس تنهاییزنان مطلقه رابطه و همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. نتایج نشان داد بین "خشونتخانگی" با "طلاق" رابطه وهمبستگی مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین بین اضطراب اجتماعی با خشونت خانگی و طلاق و احساس تنهایی زنانمطلقه رابطه و همبستگی مثبت و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

خشونت خانگی ، طلاق ، اضطراب اجتماعی ، احساس تنهایی ، زنان مطلقه