پیش بینی رشد پس از سانحه براساس سخت رویی روانشناختی معلمان زن با تجربه سوگ همسر

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی رشد پس از سانحه براساس سخت رویی روانشناختی معلمان زن با تجربه سوگ همسرشد. روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی است.جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلمان زن در شهرکرد ناحیه ۲هستند که همسرشان را در جوانی زیر ۵۰، سال از دست داده اند، بودند.حجم نمونه از طریق قاعده گرین، ۱۷۰ نفر را با توجه به ملاک های ورود به پژوهش به عنوان حجم نمونه در نظر گرفته شده است. برای جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های سخت رویی روانشناختی کوباسا (۱۹۷۹)، و رشد پس از سانحه تدسکی وکالهون (۱۹۹۶) استفاده شد.در این پژوهش برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های آمار توصیفی و استنباطی از طریق برنامه نرم افزار ۲۶spss استفاده شد، نتایج یافته ها نشان داد که مدل رگرسیونی برازش مناسبی دارد. همچنین سخت رویی روانشناختی پیش بینی کننده رشد پس از سانحه معلمان زن با تجربه سوگ همسر است (۰۵/۰P –Value ≤ ). نتایج فرضیه ها نشان می دهد سخت رویی روانشناختی می تواند حدود ۷۰ درصد از تغییرات رشد پس از سانحه معلمان زن با تجربه سوگ همسر را تبیین کند.

کلیدواژه ها:

رشد پس از سانحه ، سخت رویی روانشناختی ، معلمان زن با تجربه سوگ همسر