واکاوی تجارب زیسته دبیران راهنما رشته علوم اجتماعی از برنامه کارورزی دانشگاه فرهنگیان

هدف پژوهش حاضر، بررسی تجارب زیسته دبیران راهنما رشته علوم اجتماعی از برنامه کارورزی در دانشگاه فرهنگیان است. این پژوهش با رویکرد کیفی و به روش پدیدارشناسی انجام شد . مشارکت کنندگان پژوهش شامل دبیران راهنمای رشته علوم اجتماعی دوره متوسطه اول و دوم شهرستان بیرجند در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۲ بودند که از روش نمونه گیری هدفمند از نوع معیار استفاده شد و با مصاحبه نیمه ساختار یافته، تجارب ۷نفر از دبیران راهنما تا اشباع نظری مورد بررسی قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده از روش تجزیه و تحلیل هفت مرحله ای کلایزی استفاده شد. یافته های پژوهش در ۳ مضمون اصلی و ۱۰ مضمون فرعی ارائه گردید که مضامین اصلی شامل کسب و ارتقای مهارت ها (شناختی، عاطفی، رفتاری)، ضعف ها و محدودیت ها (نگرشی، کنش گری، عدم اجرای دستورالعمل ها و آیین نامه ها) و راهکار های بهبود (کارورز، معلم راهنما، استاد راهنما و دانشگاه فرهنگیان) برنامه درسی کارورزی بودند. یافته های پژوهش نشان می دهد که با وجود کارایی برنامه کارورزی و کسب و ارتقای مهارت های دانشجومعلمان در این برنامه اما گاهی در عمل و اجرای آن ضعف ها و محدودیت هایی از سوی کارورز، معلم راهنما، استاد رهنما و دانشگاه فرهنگیان دیده می شود که می توان با ارائه راهکار هایی برای هر کدام از این عوامل در بهبود و اثربخشی برنامه کارورزی کوشید.

کلیدواژه ها:

کارورزی ، دانشگاه فرهنگیان ، دبیر راهنما ، دانشجو معلم ، علوم اجتماعی