بازطراحی محلات شهری مبتنی بر معیارهای دوچرخه مداری (نمونه موردی میدان امام حسین (ع))

یکی از بزرگترین معضلات شهرها در عصر حاضر که عامل اصلی آن را می توان مربوط به عصر صنعتی اواخر قرن نوزدهم و اوایل قرن بیستم دانست، ترافیک و در پی آن وسایل حمل و نقل موتوری می باشد. توسعه نظریه های اندیشمندان به ویژه در علوم شهری سبب گردید تا در پس این مساله دیدگاه نوین توسعه حمل و نقل محور TOD رشد نماید و به یک اصل اساسی در طراحی و برنامه ریزی شهرها به منظور ارتقاء کیفیت محیطی به ویژه در محله های شهری بدل گردد که ابتدا در جهت گسترش استفاده از اتوبوس ها و قطارهای شهری و سپس دوچرخه مداری و پیاده مداری برآمد. میدان امام حسین (ع) همواره به دلیل عرض کم خیابان ها و کوچه ها و محدودیت های رشد و توسعه از مساله ترافیک شهری مصون نبوده و این مورد را می توان به خوبی در محدوده میدان امام حسین و بافت اطراف آن که از مهمترین گره های شهری است به خوبی مشاهده کرد. با توجه به برداشت ها و مطالعات میدانی صورت گرفته و بر اساس هدف اصلی پژوهش که باز طراحی محلات، باید عنوان نمود که بهترین نوع حمل و نقل بر اساس نوع بافت و اصول TOD دوچرخه می باشد.

کلیدواژه ها:

بازطراحی ، میدان امام حسین (ع) ، TOD ، شهرتهران