بررسی خاستگاه گروه نخلک به روش سن سنجی U−Pb زیرکن

گروه نخلک به سن تریاس در ایران مرکزی یک توالی رسوبی بسیار مهم در درک بهتر بسته شدن پالئوتتیس و کوهزایی ائوسیمرین در خاور میانه است. گروه نخلک متشکل از سه سازند الم، باقروق و اشین است، که عمدتا از ماسه سنگ های آذرآواری، کنگلومرای سیلیسی آواری مخلوط و کربنات های دریایی تشکیل شده اند. در اینجا مروری داریم بر سن سنجی UPb زیرکن های آواری گروه نخلک تا خاستگاه آن را مشخص کرده و موقعیت تکتونیک قدیمه آن را در قلمرو پالئوتتیسی بازسازی کنیم. غالب زیرکن های آواری گروه نخلک شکل دار و نیمه شکل دار بوده و سن پرمین- تریاس (حدود ۲۸۰-۲۴۰ میلیون سال) را نشان می دهند، که شاهدی است بر تامین رسوب از سنگ های آتش فشانی پرمین- تریاس کمان جاده ابریشم.

کلیدواژه ها:

ایران مرکزی ، پالئوتتیس ، تریاس ، سن سنجی UPb زیرکن ، گروه نخلک.