بررسی اثر قصه گویی در کودکان

قصه عامل آموزش خیال پردازی به صورت غیرمستقیم در کودک و نوجوان است که با ایجاد سوال در ذهن مخاطب به اوآموزش می دهد و وی به کمک آن حوادث را به هم می چسباند و واقعیت ها را کشف می کند. قصه گویی خلاقانه روشیآموزشی و تربیتی برای انتقال انواع مفاهیم و بهینه سازی احساس و رفتار کودکان قلمداد میشوداجتماعی شدن در دورانکودکی اهمیت بیشتری دارد و می تواند بر شخصیت کودک و تنظیم هیجان در او بسیار موثر باشد و در میان شیوه هایآموزش آن به کودکان، قصه گویی، از نقش و جایگاه ویژه ای برخوردار است. هر قصه ای می تواند فضایی را به وجودبیاورد که کودکان هنگام رویارویی با نمونه های واقعی، رفتار و واکنش مناسبی را از خود نشان دهند.قصه تخیل کودکرا فعال می کند و تواناییهای ذهنی اش را افزایش می دهد. یک قصه خوب می تواند تاثیر مثبت و یک قصه بد تاثیرمخرب در ذهن و شخصیت کودک داشته باشد و می تواند جنبه های شخصیت کودک را ارتقا یا آن را کاهش دهد.قصهها قدرت تمرکز و دقت کودکان را افزایش می دهند . کودکان در اثر شنیدن این توانایی را به دست می آورند تا بتوانندشنیدن فعال را تجربه کنند. قصه ها موجب می شوند تا کودکان بتوانند با گستره ای از کلمه ها آشنا شوند. کلمه هاییکه ممکن است در گفتگوی روزانه هیچ وقت مورد استفاده قرار نگیرند همچنین قصه ها موجب می شوند تا کودکان باتجربه ها، احساس ها، عواطف و شیوه های نگرش بزرگ ترها آشنا شوند. کودکان شدیدا به کتاب هایی که در آن حق بهحق دار نمی رسد و قهرمان در آن ضعف نشان می دهد معترض می شوند . با توجه به اهمیت موضوع مقاله حاضر باروش مروری کتابخانه ای ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

قصه گویی ، مهارت اجتماعی ، مهارت شنیداری ، پیشرفت زبانی ، کودک