بررسی و مطالعه موردی اختلال یادگیری خاص: نوشتن (Dysgrapha)

اختلالات یادگیری از مهم ترین و شایع ترین مشکلات دانش آموزان در دوران تحصیل است که بسیاری از روانشناسان آن را مورد توجه قرار دادند. اگرچه بسیاری از دانش آموزان در خواندن و نوشتن ضعیف هستند اما همه آنها مبتلا به اختلال یادگیری نیستند. در سالهای اخیر روشهای گوناگونی برای تشخیص و درمان این اختلالات به کار گرفته شده است که بازی درمانی یکی از آنهاست . هدف پژوهش حاضر مطالعه اثربخشی بازی درمانی بر اختلال نوشتن و ضعف حافظه دیداری است . روش پژوهش از نوع تک آزمودنی با طرح اندازهگیری های مکرر بوده است و دادهها از طریق آزمون و مصاحبه بالینی گردآوری شده است . پسربچه ای ۱۰ ساله دارای اختلال نوشتن با به کار گیری فنون بازی درمانی مورد درمان قرار گرفته است و نتایج حاکی از آن است که بازی درمانی شناختی در کاهش نرخ اشتباهات دانش آموز پس از اتمام جلسات موثر واقع شد. یافته ها نشان داد بازی درمانی عامل موثری در کاهش اختلالات یادگیری خواندن و نوشتن است در نتیجه انتظار می رود تا معلمین و دست اندرکاران امر آموزش این نکته را مورد توجه قرار دهند.

کلیدواژه ها:

اختلال یادگیری ، ناتوانی یادگیری ، اختلال نوشتن ، بازی درمانی