نقش معلم در به کارگیری از راهکارهای توانبخشی عاطفی (انگیزه و رغبت ) در دانش آموزان ابتدایی ، جهت یادگیری بهتر در دوران پساکرونا

پژوهش حاضر با هدف توصیف تجارب معلمان مدارس ابتدایی شهر داراب، در به کارگیری از راهکارهای توانبخشی عاطفی (انگیزه و رغبت ) در دانش آموزان ابتدایی ، جهت یادگیری بهتر در دوران پساکرونا انجام گردید.به همین منظور برای گردآوری دادهها جهت پاسخ به پرسش اصلی پژوهش ، از مصاحبه نمیه ساختاریافته به مدت ۱ ماه با ۲۰ نفر از معلمان با تجربه ، که به عنوان مشارکت کنندگان بالقوه به روش ملاکی انتخاب شده بودند، استفاده گردید.پس از آن که دادههای پژوهش به اشباع اطلاعاتی رسیدند، نمونه گیری خاتمه یافت .به منظور بررسی پایایی و روایی یافته ها از راهبردهای ناظر بیرونی ، بررسی توسط همکاران و بررسی توسط اعضا از طریق مرورهای چندگانه کمک گرفته شد.تحلیل یافته های پژوهش منجر به شناسایی ۱۰۲مفهوم اولیه ، ۱۲ زیر مضمون فرعی و ۳ مضمون اصلی ؛صلاحیت های عمومی معلم ، صلاحت های حرفه ای معلم و ویژگی های مرتبط با مخاطب گردید.نتایج پژوهش حاکی از آن است که در دوران کرونا دانش آموزان زیادی با مشکلات ناامیدی و بی انگیزگی روبه رو شدند که بر روی فرایند یادگیری آنها نیز تاثیرگذار بوده است و معلم به عنوان مهم ترین نیرومحرکه این چرخه نقش بسیار مهمی را در بهبود و افزایش انگیزه دانش آموزان ایفا می کند که به منظور بهبود، جلوگیری و توانمند سازی معلمان راهکارهای پیشنهادی نیز ارائه گردید.

کلیدواژه ها:

انگیزه ، یادگیری ، دانش آموزان ، پساکرونا ، پژوهش کیفی