بررسی خرابی پیش رونده در سازههای بتنی با سیستم سازهای قاب خمشی با شکل پذیری متوسط با استفاده از روش اجزای محدود

طراحی سازهها به طوری که علاوه بر اثرات زلزله در مقابل خرابی پیشرونده نیز مقاوم باشند، دارای اهمیت بسزایی است . یکی از عواملی که در طراحی سازهها در مقابل خرابی پیشرونده بسیار حائز اهمیت می باشد، نوع سیستم سازهای و پیکربندی ساختمان و همچنین مقاوم سازی این سازهها و رفتار سازه مقاوم سازی شده در مقابل خرابی پیشرونده می باشد. در این تحقیق با استفاده از تحلیل استاتیکی غیرخطی به ارزیابی پتانسیل خرابی پیشرونده در دو سازه بتنی و فولادی در سیستم قاب خمشی (شکل پذیری متوسط ) که با استفاده از آیین نامه های ایران طراحی شدهاند، پرداخته شده است . پس از آن این دو سازه بتنی و فولادی مورد تحلیل و نقش نوع سازه در کاهش احتمال خرابی سازه در برابر خرابی پیشرونده مورد ارزیابی قرار گرفت . هر دو سازه با سیستم قاب خمشی متوسط پس از طراحی در نرم افزار Etabs و مدلسازی و تحلیل به وسیله نرم افزار Abaqus انجام شده مشاهده شد که ستون گوشه در سازه بتنی نسبت به سایر ستونها از تغییرمکان بیشتری برخوردار بوده و ستون گوشه در سازه بتنی دارای خرابی پیش رونده می باشد و در نتیجه میزان تغییرمکانها در سازه بتنی مورد نظر می باشد در نتیجه سازه بتنی با حذف ستون گوشه توانایی کمتری در مقابل خرابی پیشرونده دارد.

کلیدواژه ها:

خرابی پیشرونده ، تحلیل استاتیکی غیرخطی ، سازه بتنی ، سیستم قاب خمشی ، روش اجزای محدود