بررسی تاثیرمنفعت گرایی اقتصادی برانزوای محیطی در عرصه های عمومی

منفعت گرایی اقتصادی در فضاهای عمومی باعث آن شده است که فضای عمومی به نفع فضای خصوصی بشود که این امر می تواند منجر به انزوا در عرصه های عمومی شهر شود. هدف از این پژوهش آن است که ضمن بررسی هر یک از این مفاهیم ، به تاثیری که منفعت گرایی اقتصادی بر انزوای محیطی می گذارد، پرداخته شود. این پژوهش از نوع سیستماتیک است که یکی از انواع روشهای کیفی می باشد؛ که در این روش به بررسی پدیدهها و شناسایی مقوله ها بر اساس ادبیات پژوهش مورد استفاده و بررسی قرار می گیرد. اقتصاد بر پایه ی منفعت گرایی (که تمرکز این پژوهش بر منفعت گرایی از نوع منفی آن است ) باعث کالایی شدن فضاها به خصوص فضاهای عمومی شده اند که این امر تهدیدی برای عرصه های عمومی تلقی می شوند چرا که فضاهای عمومی ، مکانی برای تعامل و معاشرت هر چه بیشتر افراد جامعه هستند و هنگامی که بستر اینگونه تعاملات اجتماعی جهت منفعت گرایی اقتصادی مورد تهدید قرار بگیرند، خطر انزوای اجتماعی و در نتیجه انزوای محیطی را در پی خواهند داشت .

کلیدواژه ها:

منفعت گرایی ، منفعت گرایی اقتصادی ، مصرفگرایی ، عرصه ی عمومی ، انزوای محیطی