مدل رگرسیونی نوآوری در مدارس و انگیزش مشارکت ورزشی با نقش میانجی حمایت اجتماعی در معلمان تربیت بدنی شهر بیرجند

هدف این پژوهش بررسی مدل رگرسیونی نوآوری در مدارس و انگیزش مشارکت ورزشی با نقش میانجی حمایتاجتماعی در معلمان تربیت بدنی شهر بیرجند می باشد. روش تحقیق از نوع توصیفی – پیمایشی از نوع همبستگیمی باشد. جامعه آماری آن شامل کلیه معلمان تربیت بدنی مدارس متوسطه شهر بیرجند میباشند. تعداد حجم نمونه۱۳۷ نفر بوده که به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از مقیاس انگیزه مشارکت ورزشی(PMQ)- گیل و همکاران (۱۹۸۳)، پرسشنامه نوآوری سازمانی جرفی و همکاران (۲۰۱۳) و پرسشنامه حمایت اجتماعی فیلیپس (SS-A) استفاده شد. یافته های تحقیق نشان داد بین نوآوری در مدارس و انگیزش مشارکت ورزشی با حمایت اجتماعی رابطه معنادار وجود دارد. متغیر حمایت خانواده به میزان ۵۴ درصد بر روی انگیزه مشارکتورزشی و به میزان ۳۸ درصد بر روی نوآوری در مدارس توان پیش بینی را دارا میباشد. در نتیجه تشویق معلمانتربیت بدنی به ارزیابی و بازخورد مداوم برای بهبود عملکردشان می تواند به نوآوری در مدارس کمک کند. ارائهبازخورد سازنده و ارزیابی عملکرد منظم توسط مدیران مدرسه و سایر مشاوران میتواند به شناسایی نقاط قوت وضعف و توسعه مهارت های تدریس معلمان کمک کند.

کلیدواژه ها:

نوآوری ، انگیزش ، مشارکت ورزشی ، حمایت اجتماعی