تبیین مدل اختلال شخصیت مرزی بر اساس طرحواره های ناسازگار اولیه با نقش میانجی گری تحمل ناکامی

هدف از انجام پژوهش حاضر تبیین مدل اختلال شخصیت مرزی بر اساس طرحواره های ناسازگار اولیه با نقش میانجی گری تحمل ناکامی بود. جامعه آماری تحقیق حاضر را دانش آموزان دختر و پسر دوره متوسطه دوم شهر اردبیل تشکیل می دهند. روش نمونه گیری از نوع نمونه گیری خوشه ای چندمرحله ای بود. در فرآیند نمونه گیری ۳۵۰ نفر از آزمودنی ها مورد آزمون قرار گرفتند. در این پژوهش از پرسشنامه های عدم تحمل ناکامی هارینگتون، اختلال شخصیت مرزی و طرحواره های ناسازگار اولیه یانگ ۱۹۸۸ استفاده گردید. داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزارهای SPSS و LISREL در دو بخش آمار توصیفی و استنباطی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که طرحواره های ناسازگار اولیه بر اختلال شخصیت مرزی و تحمل ناکامی بر اختلال شخصیت مرزی اثر مستقیمی دارد و همچنین طرحواره های ناسازگار اولیه بر اختلال شخصیت مرزی از طریق میانجی گری تحمل ناکامی دارای اثر غیرمستقیم و معنادار می باشد. پژوهش های بیشتر در زمینه ابعاد اختلال شخصیت مرزی می تواند نقش مهمی در بهبود این رابطه داشته باشد.

کلیدواژه ها:

اختلال شخصیت مرزی ، طرحواره های ناسازگار اولیه و تحمل ناکامی