تحلیل محتوای پژوهش های خصوصی سازی در ورزش ایران با تاکید بر رسانه های نوشتاری

هدف از این تحقیق، تحلیل محتوای پژوهش های خصوصی سازی در ورزش ایران بود. روش تحقیق از نوع کمی و مبتنی بر تحلیل محتوا با رویکرد توصیفی تحلیلی برای توصیف و ارزیابی محتوای پژوهش ها و تعیین سهم موضوعی جامعه آماری می باشد. جامعه آماری شامل تمام پژوهش های خصوصی سازی در ورزش ایران تا پایان تابستان ۱۴۰۰ می باشد. نمونه آماری نیز برابر با جامعه آماری است. برای انجام این تحقیق، وب سایت نشریه های علمی – پژوهشی ورزشی جستجو شد. اما به منظور دستیابی به پژوهش های مربوط به سنوات قبل که در وب سایت نشریه های علمی - پژوهشی نیامده است، و همچنین برای سایر پژوهش ها، در پایگاه های مگ ایران، علم نت، نورمگز و سیویلیکا (مرجع ناشر تخصصی کنفرانسهای ایران)، گوگل، گوگل اسکولار و پایگاه داده های دانشگاه پیام نور (گیگالیب) و دانشگاه شهید بهشتی جستجو انجام شد. نتایج نشان داد بطور کلی تعداد ۹۸ پژوهش در زمینه خصوصی سازی ورزش ایران انجام شده و گزارش گردیده است که ۵/۱۷ درصد پژوهش ها در حوزه خصوصی سازی فوتبال و باشگاه های فوتبال؛ ۵/۲۲ درصد پژوهش ها در حوزه خصوصی سازی اماکن ورزشی، و ۶۰ درصد پژوهش ها در سایر زمینه های خصوصی سازی ورزش بوده است. از دیگر نتایج این تحقیق سهم بسیار اندک پایان نامه و رساله دانشجویان دانشگاه ها است. به-طور کلی تعداد ۹۸ پژوهش از سال ۱۳۷۴ تا پایان تابستان ۱۴۰۰ در حدود ۲۶ سال، کمیت قابل قبولی را نشان نمی دهد. در ۲۴ تحقیق به موانع خصوصی سازی ورزش ایران پرداخته شده است. ازنتایج این تحقیق، فضای مناسب برای پژوهش های آینده خصوصی سازی در ورزش ایران مشخص می شود.

کلیدواژه ها:

خصوصی سازی ، تحلیل محتوا ، ورزش ، رسانه های نوشتاری