طراحی خانه معمار با رویکرد ارتقا فناوری

معماری همانند انسان دارای وجوه و ابعاد گوناگون است و اگر انسان را موجودی ذی مراتب و دارای وجوه گوناگون می شناسیم ، معماری را نیز می توان جامع و دارای مراتب مختلف تصور کرد. با پیشرفت روز افزون فناوری در سرتاسر دنیا، ما شاهد تغییر، تکامل و پیشرفت صنعت ها و حیطه های متفاوت هستیم . معماری نیز از این موضوع مستثنی نیست . به کار گیری فناوری در فضاهای آموزشی و حرفه ای معماری باعث افزایش کارایی و کیفیت آن خواهد شد. به همین منظور هدف از این پژوهش شناسایی و بکارگیری مولفه های فناوری در فضای آکادمیک و حرفه ای مختص معماران است که آن را خانه معمار می نامیم . این پژوهش به روش کیفی انجام می پذیرد. دادههای پژوهش به صورت اسنادی و کتابخانه ای جمع آوری گردیده و به شیوه توصیفی تحلیلی به بررسی عوامل و مولفه های فناوری و تاثیر آن در خانه معمار می پردازد. یافته ها نشان داد عواملی مانند پرینتر سه بعدی ، کتاب های طراحی دیجیتال، واقعیت مجازی ، واقعیت افزوده، واقعیت ترکیبی ، واقعیت تعمیم یافته و متاورس که از مولفه های فناوری هستند، می توانند با ایجاد بسترهای مناسبی مانند افزایش دسترسی ، افزایش مشارکت و فضاهای جمعی ، مدیریت دانش و تعامل ، استقلال فضایی و انعطاف پذیری در خانه معمار به کار آیند.

کلیدواژه ها:

خانه معمار ، طراحی داخلی ، فناوری ، معماری