تحلیلی بر کاربست فناوری های نوین در آموزش معماری با تاکید بر مدلسازی اطلاعات ساختمان تاریخی (HBIM)

در آموزش معماری تربیت طراحان یا سازندگان حرفه ای ، ذی صلاح، خلاق، دارای تفکر نقادانه و اخلاقی از اهداف اولیه ی نظام آموزشی محسوب می شود که منجر به توسعه ی اجتماعی ، اقتصادی و فرهنگی جامعه در هر دو سطح ملی و جهانی می گردد. در این راستا، کاربست فناوری ها و مدلهای نوین در آموزش معماری ضرورتی اجتناب ناپذیر می باشد. با توجه به اهمیت کاربست مدلهای نوین در آموزش معماری ، هدف از تحقیق حاضر بررسی ضرورتهای بهرهمندی از مدلسازی اطلاعات ساختمان تاریخی (HBIM) در آموزش معماری می باشد. روش تحقیق کیفی و ابزار گردآوری اطلاعات اسنادی می باشد. همچنین در راستای تجزیه و تحلیل اطلاعات از روش تحلیل محتوا استفاده شده است . یافته های تحقیق نشان می دهد که این فناوری را می توان برای هر مطالعه ی حفاظتی با توجه به یکپارچه کردن اطلاعات در یک مدل واحد و کاهش پیچیدگی ها به کار بست . شناسایی اشکال، روشها و زمانهای مداخله و فرآیند مستمر تجزیه و تحلیل ، نظارت، تشخیص و فهرست نویسی دادهها از سایر ویژگی های این فناوری است . همچنین این فناوری با ایجاد ابزارهایی که قادر به برقراری روابط بین سطح درک یک ساختمان و بافت آن هستند، راهنمای مهمی برای تحقیقات متمرکز به منظور ایجاد یک فرآیند سیستماتیک موثر با تجزیه و تحلیل تمام خطرات احتمالی محسوب می شود. از این رو ضروری است که این فناوری در آموزش معماری در راستای مرمت و حفاظت بناهای معماری تاریخی گنجانده شود.

کلیدواژه ها:

آموزش معماری ، محافظت پیشگیرانه ، فناوری محافظتی ، ساختمانهای تاریخی ، .HBIM