بهره گیری از معماری در نگارههای آذربایجان با تاکید بر آثار کمال الدین بهزاد۱

نگارگری به عنوان هنر نقاشی ایرانی ، از نظر تاثیرگذاری و تاثیرپذیری بصری و معنایی از اهمیت بسزایی برخوردار است . معماری نیز به عنوان دانشی که هنر و صنعت را به هم پیوند می دهد، همواره با هنر ارتباط تنگاتنگی داشته و می تواند با هنرهای مختلف آمیخته شده و تاثیر پذیرد. از آنجایی که تمامی هنرهای ایرانی با یکدیگر ارتباطی نزدیک و متقابل دارند و از الهامات فرهنگی مشترک بهره می برند، بررسی حوزههای مشترک و تاثیر آن و تاثیرات بین این گونه از هنرها، ما را به مبانی معنایی و صوری آنها نزدیک کرده است و به وحدت و انسجام مجموعه این هنرها منجر شده است . در پژوهش حاضر به صورت کتابخانه ای ، سعی شده چگونگی بهرهگیری از معماری در نگارگری های آذربایجان و بخصوص نگارههای بهزاد به عنوان هنرمندی که بیشترین بهرهمندی را از معماری در آثارش داشته پرداخته شود.در این پژوهش پس از مطالعه در هنر نگارگری آذربایجان و بخصوص نگارههای کمال الدین بهزاد به عنوان استاد بزرگ نگارگری و بررسی معماری آذربایجان می توان دریافت ، این آثار بیش ترین و کامل ترین استفاده از معماری و اصول فضاسازی آن صورت گرفته و به نوعی بناها، فضاهای معماری و جزییات آنها بیش از پیش به نگارهها راه یافته اند و از عناصر ویژگی های آنها از جمله تزیینات مانند کاشی کاری ها و رنگ ها و ... و همچنین درها، دیوارها، طاقها، هندسه ی موجود در معماری را به کارگرفته اند و با بهرهگیری از تاثیر حضور انسانها در تعریف فضا، به تعریف هرچه بهتر و کامل تر فضای وقوع حوادث در آثار نگارگری پرداخته اند.

کلیدواژه ها:

نگارگری ، معماری ، نگارههای آذربایجان ، کمال الدین بهزاد