مروری بر روشهای بهسازی لرزه ای با استفاده از میراگر ویسکوز مایع

در سالهای اخیر، زلزله ها خسارات جدی و قابل توجهی را به جامعه وارد کرده و اهمیت محافظت از سازهها و ساکنان در برابر آنها را بیشتر کرده است . سیستم های اتلاف انرژی در طول دهه های گذشته بطور چشمگیری افزایش یافته اند و این سیستم ها می توانند فعال، نیمه فعال یا غیرفعال باشند. میراگر ویسکوز سیال، یکی از بهترین سیستم های کنترل اتلاف انرژی است که برخی از ویژگی های برجسته آن شامل عملکرد بالا و غیرفعال بودن سیستم است . هدف اصلی بهسازی لرزه ای سازهها در سیستم های کنترلی ساختمان، تقویت سازه به گونه ای است که حین زلزله ، آسیب به اجزا کمتری وارد شود. رفتارهای شدید غیرالاستیک و عملکردی که در ساختمانها به دلیل تکانهای شدید زمینی مشاهده می شود، امنیت ساکنان و تاسیسات را به خطر می اندازد و در نهایت منجر به فوت بسیاری از افراد می شود. بنابراین ، طراحی لرزه ای سازهها به گونه ای است که حرکت های قابل پیش بینی داشته باشند، زیرا محافظت از ساختمان در برابر حرکات ارتعاشی بسیار اهمیت دارد. برای تقویت سازهها در برابر بارهای دینامیکی جانبی ، دو نوع سیستم مورد استفاده قرار می گیرند. نوع اول شامل سیستم های سازهای برای کنترل جابجایی لرزه ای است و نوع دوم شامل سیستم های اعمال نیروی کنترلی است . استفاده از این سیستم ها باعث بهبود مکانیزم پاسخ سازه می شود و خطرات را کاهش می دهد. روشهای بهسازی لرزه ای عموما منجر به افزایش سختی سازه می شوند و استفاده از میراگرها باتوجه به کنترل ارتعاشات سازهها، کاهش میزان انرژی لرزه ای را فراهم می کند. استفاده از سیستم های میراگر ویسکوز در بهسازی لرزه ای سازهها، بهبود قابل توجهی در رفتار سازهها در برابر زلزله و افزایش ایمنی آنها ایجاد کرده است . با این حال، برای اطمینان از عملکرد صحیح سیستم میراگرویسکوز، نیاز به طراحی دقیق ، نصب صحیح و نگهداری مناسب آنها وجود دارد.

کلیدواژه ها:

سیستم های اتلاف انرژی ، میراگر ویسکوز ، بهسازی لرزه ای سازهها ، زلزله ها ، افزایش ایمنی