شناسایی و اولویت بندی عوامل تاثیرگذار بر کاهش ترافیک شهری با رویکرد بهره گیری از فناوری های نوین

امروزه با رشد جمعیت شهرها و افزایش سفرهای درون شهری ، مدیریت و ساماندهی نرافیک یکی از مقوله های با اهمیت و ضروری در مدیریت شهری به حساب می آید. در این راستا، شناسایی عوامل موثر بر کاهش ترافیک به دلیل پیچیدگی های زیاد و مسائل متنوع مرتبط با آن، از دیرباز مورد توجه محققین و مدیران حوزه مدیریت و حمل و نقل شهری بوده است . از سوی دیگر، تمایل به استفاده از فناوری های نوین و سیستم های هوشمند حمل و نقل در سالیان اخیر به دلیل بازدهی در مدت زمان کوتاه و هزینه پایین در راستای حل مشکلات بخش ترافیک شهری روند افزایشی داشته است . از اینرو در این تحقیق با بررسی پارامترهای موثر بر کاهش ترافیک شهری در راستای استفاده از فناوری های نوین و سیستم های هوشمند تلاش شده است که با ارزیابی معیارهای اصلی و فرعی در جهت توسعه پایدار در مدیریت ترافیک شهری گام موثری برداشته شود. از میان معیارهای مورد بررسی ، معیار مدیریتی دارای بالاترین وزن (۴۱۵/۰ ) است و سپس در رتبه های بعدی معیارهای اقتصادی - فرهنگی ، فنی و زیست محیطی به ترتیب با وزن های ۲۷۵/۰، ۱۸۶/۰ و ۱۲۴/۰ قرار دارند. با توجه به معیارهای مدیریتی ، فنی ، اقتصادی - فرهنگی و زیست محیطی و زیر شاخص های هر یک از این شاخص ها، بیشترین تاثیر کاهش ترافیک مبتنی بر کاربرد فناوری های نوین و سیستم های هوشمند حمل و نقل بر گزینه بهبود سطح کارائی و ایمنی حمل و نقل با وزن ۳۷۵/۰ است . از سوی دیگر، سایر گزینه ها و پیامدها همچون بهروه وری اقتصادی با پشتیبانی از صنایع دانش بنیان (۳۶۰/۰) و افزایش سطح اعتماد مردم به حمل و نقل و افزایش رضایتمندی (۲۶۴/۰) به ترتیب در اولویت های بعدی قرار گرفتند.

کلیدواژه ها:

ترافیک شهری ، فناوری نوین ، سیستم هوشمند حمل و نقل ، تحلیل سلسله مراتبی .