بررسی تاثیر پیکربندی فضائی و کیفیت بصری مناظر بر ادراک امنیت در پارکها

شهرهای امروزی به موازات افزایش جمعیت و گسترش فضاهای کالبدی با انواع مشکلات و آسیب ها مواجه هستند. در ارتباط با این موضوع آنچه به صورت یک حقیقت ناخوشایند دیده می شود، گسترش بیش از پیش جرم و جنایت در شهرها و در پی آن، ایجاد حس ناامنی و ترس در بین شهروندان است . از دیدگاه برنامه ریزان شهری پارکها یکی از بارزترین فضاهای عمومی شهر و اجزای بسیار مهم بدنه شهری و طبیعی هستند. فضاهای سبز و پارکها زمانی تاثیر مثبتی خواهند داشت که مورد استفاده قرار گرفته و رضایت لازم از آن در بین مراجعه کنندگان به آنها وجود داشته باشد. زمانی از پارکها استفاده مطلوب صورت می گیرد که مراجعه کنندگان در این فضاها احساس امنیت نمایند. عدم وجود ادراک امنیت سبب تخلیه پارکها از کاربران شده و زمینه گسترش آسیب های اجتماعی پارک را تشدید می کند. عدم توجه به احساس امنیت شهروندان، علاوه بر آسیب های اجتماعی اثرات منفی فراوانی را در سطح فردی نیز ایجاد می نماید که ؛ می توان به بروز استرس، اضطراب و انواع اختلالات روانی اشاره نمود. می توان گفت که ؛ رابطه تنگاتنگی بین تشخیص و درک مردم از فضا و رفتارهای آنها در همان فضا وجود دارد و در این میان امری که قطعی بنظر می رسد این است ؛ رفتاری که کاربران یک محیط از خود بروز می دهند به تفاوت آگاهی ها و ادراک مردم درباره جنبه های مختلف محیط وابسته است و نتایج پژوهش ها حاکی از این است که الگوی چیدمان فضائی ۱یکی از چندین عاملی است که بر شناخت و ادراک افراد از فضا تاثیرگذار است . همچنین ، بنظر می رسد که مولفه های کیفیت بصری که با شاخص های حوزه دید معرفی می شوند، بر خوانش ادراکی افراد در فضا تاثیرگذار هستند.

کلیدواژه ها:

ادراک امنیت ، چیدمان فضایی ، پارک ها ، کیفیت بصری