واکاوی مثبت نگری در روانشناسی وتاثیر آن در یادگیری دانش آموزان

مثبت اندیشی، یکی از لازمه های موفقیت در زندگی است. اکثر ما وقتی تلاش می کنیم زندگی مان را تغییر و بهبود دهیم، بیشتر روی رفتارمان تمرکز می کنیم. ما فکر می کنیم اگر اعمالمان را عوض نموده و انتخاب های بهتری داشته باشیم، نتایج بهتری خواهیم گرفت. این استدلال، در اصل درست است اما ساده انگاری است اگر قدری به قضیه عمیق تر نگاه نکنیم. واقعیت این است که اغلب ما افکار و باورهایمان را درباره چیزهایی که می خواهیم تغییر دهیم، فراموش می کنیم. افکار و باورهایی که تاثیری عمیق بر رفتارمان دارند. مثبت اندیشی مسیر پیشرفت را برای کودکان باز کرده و به آنها انگیزه لازم را می دهد. با افکار مثبت کودکان به خوبی تشویق می شوند تا هدفی را که دارند در پیش بگیرند. اگر مثبت اندیشی در کودکان تقویت شود به رشد فردی و اجتماعی آنها کمک زیادی می کند. بررسی های روانشناختی و بخصوص بالینی در کشور نشان می دهد، بسیاری از دانش آموزان مشکل هوشی، خانوادگی یا آموزشی ندارند و شرایط نسبی محیطی و توانایی های یادگیری برای آنها فراهم است، اما اشکال اینجاست که آنها درباره خود، دارای یک نگرش مثبت و منطقی نیستند و حتی با توانایی های خود آشنایی ندارند تا بتوانند درباره آنها فکر کنند. نگرش مثبت ذهن را فعال کرده و دانش آموز را برای یادگیری بهتر و کارهای مفید آماده تر می کند، این نوع نگرش همچنین بهداشت روانی دانش آمو را تقویت کرده و مانع افسردگی می شود. نگرش مثبت باعث شادابی درونی در دانش آموزان می شود. بررسی ها نشان می دهد، دانش آموزان با نگرش مثبت درباره خود، دارای ویژگی های زیر هستند: * روز به روز رفتار آنها منطقی تر و متعادل تر می شود * احساس مفید بودن می کنند و این احساس، آنها را به سوی کارهای خوب سوق می دهد * رابطه این دانش آموزان روز به روز با معلمان بهتر و منطقی تر می شود

کلیدواژه ها:

روانشناسی ، مثبت ، یادگیری ، دانش آموز ، تحصیل