سیاست های آموزش و پرورش در ایران

برنامه ریزی آموزشی و سیاست گذاری آموزشی اموری کاملا مرتبط به یکدیگرند. برنامه ریزانی که به چگونگی تهیه وتنظیم سیاست ها آگاه نیستند، قرین موفقیت نخواهند شد و کمک چندانی نیز به سیاست گذاری نمی نمایند. در واقع فرایند برنامه ریزی فرآیند گوناگون، از تحلیل وضع موجود،ایجاد و ارزیابی گزینه های سیاستی، تا تنظیم و نظارت بر اجرای سیاست را که همگی به تعریف مجدد از یک سیاست جدید می انجامند،در بر می گیرد. در این فرایند ها افراد مختلفی دخالت دارند و اگر منافع آنها به درستی ارزیابی و مورد توجه قرار نگیرند،احتمال هر نوع شکستی برای برنامه یا سیاست وجود دارد. تاریخ آموزش پرورش مملو از اصلاحات و برنامه های است که هیچ گاه به دقت پیاده نشدند،زیرا منافع و علایق عوانل اصلی(معلمان و والدین) در آنها لحاظ نشده بود،اثرات و نیاز های مالی و انسانی آنها به تفصیل ارزیابی نگردیده بود، یا ظرفیت مدیریتی نظام آموزش و پرورش به طور منظم و علمی محاسبه نشده بود. وادی، حداد، ۱۳۷

کلیدواژه ها:

سیاست جدید ، سیاست گذاری آموزشی ، مدیریت ، ارزیابی ، برنامه ها