ترکیب هوش مصنوعی و روش های تدریس فعال جهت بهبود یادگیری دانش آموزان

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 47

فایل این مقاله در 13 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

RVCONF03_413

تاریخ نمایه سازی: 2 اردیبهشت 1403

چکیده مقاله:

هدف از این پژوهش، بررسی ترکیب هوش مصنوعی و روش های تدریس فعال جهت بهبود یادگیری دانش آموزان است. پژوهش حاضر بصورت مروری و با بررسی متون و اسناد موجود در این زمینه انجام شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که ترکیب هوش مصنوعی با روش های تدریس فعال در حوزه آموزش، یک انقلاب بزرگ در فرآیند یادگیری و آموزش ایجاد کرده است. این ترکیب نه تنها مفهوم و رویکرد جدیدی را برای ارتقا یادگیری فراهم می آورد بلکه به ایجاد محیط های آموزشی فعال و پویا کمک می کند. استفاده از روش های تدریس فعال و نوین بر خلاقیت، یادگیری، قوه تفکر و قدرت حل مسئله دانش آموزان موثر بوده است؛ و همچنین در زمینه های اجتماعی و ارتباطی، باعث ایجاد مهارت و احساس موفقیت و کارآمدی بهتر در دانش آموزان خواهد شد. بنابراین رویکردهای مورد توجه در تدریس فعال، رویکرد ساخت گرا و شناخت گرا است و بر یادگیری عمیق تاکید می-شود. با توجه به موارد فوق لزوم تجدید نظر در روش های تدریس سنتی و توجه بیشتر به روش های فعال تدریس از سوی مدارس و مراکز آموزشی ضرورت پیدا می کند. در روش های نوین با گسترش مهارت های اجتماعی و پردازش گروهی، مدرس را از سخنرانی صرف و تکرار آموخته هایش رها می سازد. فرصت هایی را پدید می آورد که یادگیرندگان بتوانند در موقعیت هایی چون کارگروهی، ارتباطات، ایجاد هماهنگی اثرگذار و تقسیم کار موفق شوند. استفاده از وسایل آموزشی و فناورهای نوین آموزشی، استفاده از آزمایشگاه، شرکت در کلاس های ضمن خدمت، تخصصی شدن رشته تدریس دبیران، تعیین اهداف تدریس و ارزشیابی موجب استفاده بهتر از روش های فعال تدریس می گردد. این ترکیب می تواند بهبود قابل توجه در انواع مختلف یادگیری و توسعه مهارت ها داشته باشد. ترکیب هوش مصنوعی با روش های تدریس فعال در حوزه آموزش به بهبود مستمر فرآیند یادگیری، ارتقا مهارت های افراد و ایجاد فرصت های آموزشی مناسب برای هر فرد منجر شده است. با این حال، مواجهه با چالش های هوش مصنوعی، اعتماد به نتایج تولید شده و توازن بین نقش انسان و هوش مصنوعی، به عنوان موضوعات بحرانی در این زمینه مطرح شده اند. یکی از نقاط قوت این ترکیب، امکان ایجاد تجربه های آموزشی دینامیک و شخصی سازی شده است. این ترکیب به ارائه بازخورد دقیق و تعامل فعال با دانش آموزان می پردازد که بهبود قابلیت یادگیری و درک اطلاعات را به همراه دارد. ترکیب هوش مصنوعی با روش های تدریس فعال امکانات گسترده ای را برای بهبود سیستم های آموزشی فراهم می کند. این ترکیب به سرعت در حال پیشرفت است و نقش برجسته ای در بهبود کیفیت و انعطاف پذیری فرآیند یادگیری ایفا می کند.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

مهدی احمد اردکانی

کارشناسی ارشد، مدیریت آموزشی، آموزش و پرورش قم

موسی سعیدنیا

کارشناسی ارشد، برنامه ریزی درسی ، آموزش و پرورش قم

ابوالفضل روشن

کارشناسی، برنامه علوم تربیتی، آموزش و پرورش قم