تاثیر کنترلهای داخلی بر رابطه بین توانایی مدیریت و کارایی سرمایه گذاری در شرکتهای بورس اوراق بهادار تهران

مدیریت نقش تعیین کننده ای در افزایش بازدهی و بهره وری شرکتها دارد. هدف این مطالعه بررسی اثر کنترل داخلی بر رابطه توانایی مدیریتی و کارایی سرمایه گذاری و بررسی تاثیر تعامل مکانیسمهای نهادی و رفتاری بر کارایی سرمایه گذاری با بکارگیری داده های شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در دوره زمانی ۱۳۹۴-۱۴۰۰ با استفاده از نمونهای شامل ۱۴۷ شرکت است. نتایج نشان میدهد توانایی مدیران تاثیر منفی معنیدار بر ناکارایی سرمایه گذاری ندارد. با این حال، توانایی مدیریت تاثیر مثبت و معنیداری بر سرمایه گذاری بیش از حد دارد. نتایج بدست آمده سازگار با این نگرش است که ممکن است مدیران به دلیل اعتماد بیش از حد، برآورد خوش بینانهتری از چشم انداز پروژه ها داشته باشند؛ که منجر به سرمایه گذاری بیش از حد میشود. علاوه بر این، توانایی مدیریتی تاثیر منفی و معنیداری بر سرمایه گذاری کمتر از حد دارد. نتایج نشان میدهد که کیفیت بیشتر کنترلهای داخلی منجر به کاهش ناکارایی سرمایه گذاری میشود. ممکن است کنترل داخلی با بهبود حساسیت پرداخت-عملکرد مدیریت، ناکارآمدی سرمایه گذاری را کاهش دهد. نتایج نشان میدهد که ضریب متغیر اثر متقابل توانایی مدیریت و کیفیت کنترلهای داخلی بر ناکارایی سرمایه گذاری منفی و از نظر آماری معنیدار میباشد. کنترلهای داخلی ماهیت توازنی دارند که میتوانند تعارضات نمایندگی را کاهش دهد.

کلیدواژه ها:

توانایی مدیریتی ، عدم تقاران اطلاعاتی ، کنترلهای داخلی ، کارایی سرمایه گذاری