انواع روش های تدریس در نظریه های تربیتی

عصر کنونی را عصری می دانند که هدف از آموزش و پرورش تنها انتقال میراث فرهنگی و تجارب بشری به نسل جدید نیست. بلکه رسالت آموزش و پرورش را ایجاد تغییرات مطلوب در نگرش ها، شناخت ها و در نهایت رفتار انسان ها می دانند. در این راستا معلم نقش بسیار مهم و اساسی را بر عهده دارد. زیرا علاه بر نقش هدایتی، حمایتی و تقویتی، سازمان دادن به فعالیت های یادگیری دانش آموزان و رشد هماهنگ ابهاد وجودی آنان نیز به عهده اوست. معلم برای رسیدن به اهداف تعیین شده در فرایند آموزش دو مسیر اصلی را در پیش رو دارد: استفاده از روش های سنتی و غیر فعال و یا استفاده از روش های تدریس فعال و کاربردی. علمای تعلیم و تربیت پس از سال ها تحقیق و تجربه به این نتیجه رسیده اند که موثرترین روش آموزشی، فعال کردن خود دانش آموز است که از طریق روش علمی بهتر میسر می گردد. یعنی دانش آموز به کمک تفکر و قوای ذهنی خود که در فطرت هر انسانی نهفته است (مانند کنجکاوی، حدس، مقایسه، نتیجه گیری، تصور، تخیل و ...) می تواند مشکلی را شناسایی و برای آن راه حل را به مرحله اجرا بگذارد و به نتیجه برسد.

کلیدواژه ها:

روش تدریس ، فعال ، غیرفعال