اثر آموزش توانمندسازی روانشناختی بر خلاقیت هیجانی و خلاقیت شناختی دانشآموزان دختر دوره دوم متوسطه

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش توانمندسازی روانشناختی بر خلاقیت شناختی و خلاقیت هیجانی دانش آموزانمیباشد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه ی دانش آموزان دختر سال سوم دوره دوم دبیرستان که در سال تحصیلی۱۴۰۲ -۱۴۰۳در شهر کرمانشاه مشغول به تحصیل بودند، تشکیل می داد. پس از اجرای پیش آزمون، تعداد ۳۰ نفر از دانش آموزانی که در هر دو پرسشنامه نمره ی پایین کسب کردند، به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایشی ۱۵)نفر) و کنترل ۱۵)نفر) قرار گرفتند. ابزارهای استفاده شده در این پژوهش آزمون خلاقیت شناختی عابدی و پرسشنامه خلاقیت هیجانی آوریل بود. جلسات آموزشی توانمندسازی روانشناختی به مدت ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای روی گروه آزمایش اجرا گردید، ولی بر گروه کنترل مداخله ای اعمال نشد. بعد از اتمام جلسات آموزشی، بلافاصله پس آزمون از هر دو گروه به عمل آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج تحلیل داده ها در دو مرحله اجرای آزمون در دو گروه آزمایش و کنترل اثربخشی آموزش توانمندسازی روانشناختی بر خلاقیت شناختی و خلاقیت هیجانی را با۰/۹۹اطمینان تایید کرد.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی روانشناختی ، خلاقیت شناختی ، خلاقیت هیجانی.