اثر کود زیستی بر صفات رشدی و عملکرد بادرشبو (Dracocephalam moldavica L.) در کشت مخلوط با شنبلیله
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 18
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_SUST-34-1_006
تاریخ نمایه سازی: 17 اردیبهشت 1403
چکیده مقاله:
اهداف: بررسی اثرات الگوهای مختلف کشت مخلوط با شنبلیله (Trigonella foenum-graecum L.) و کاربرد کودهای زیستی بر ویژگی های رشدی و عملکرد بادرشبو (Dracocephalam moldavica L.) و نیز ارزیابی سودمندی کشت مخلوط با تعیین شاخص LER از اهداف این آزمایش می باشند.مواد و روش ها: آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب بلوکهای کامل تصادفی با ۱۵ تیمار و ۳ تکرار در شهرستان مراغه در سال ۱۳۹۹ اجرا گردید. عامل اول الگوی کشت شامل کشت خالص بادرشبو و کشت مخلوط با شنبلیله در الگوهای جایگزینی (Mb:F) و افزایشی بود. عامل دوم تیمار کودی شامل کاربرد کود شیمیایی (CF)، کود زیستی مایکوروت (M) و تلفیق دو کود زیستی مایکوروت و بایوفارم (M+B) در نظر گرفته شد. یافته ها: نتایج نشان داد که اثرات الگوهای کشت و تیمارهای کودی و اثر متقابل آن ها بر اغلب صفات مورد آزمایش معنی دار بودند. بیشترین شاخص کلروفیل برگ (۰۶/۳۹) در کشت خالص بادرشبو همراه با کاربرد کود CF و بالاترین ارتفاع بوته (cm ۷/۱۰۱) نیز در الگوی ۱:۱ و تیمار CF مشاهده شد که با تیمار تلفیقی M+B اختلاف معنی داری نداشت. بیشترین عملکرد پیکره رویشی نیز در کشت خالص و تیمارهای M+B ( kg/ha ۸۲۱۳) و CF (kg/ha -۸۱۳۰) حاصل شد. در همه ی الگوهای کشت مخلوط، نسبت برابری زمین بیشتر از ۱ بود و بیشترین مقدار آن (۵۷۹/۱) در کشت مخلوط افزایشی ۱۰۰:۵۰ مشاهده شد. نتیجه گیری: با توجه به نتایج عملکرد و نسبت برابری زمین می توان استنباط کرد که کشت مخلوط بادرشبو و شنبلیله و نیز کاربرد تلفیقی کودهای بایوفارم و مایکوروت جایگزین مناسبی برای کشت خالص و کاهش کاربرد کود شیمیایی در تولید پایدار گیاه بادرشبو می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
زهرا امیریان چلان
گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
روح اله امینی
استاد گروه اکوفیزیولوژی گیاهی دانشکده کشاورزی دانشگاه تبریز
عادل دباغ محمدی نسب
استاد گروه اکوفیزیولوژی گیاهی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
