بررسی کارایی رویکرد مثبت نگری در مدارس ابتدایی

امروزه، نقش آفرینی آموزش و پرورش در تربیت نسلی شاداب، خلاق و تاب آور بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. در این میان، رویکردهای نوینی در عرصه تعلیم و تربیت مطرح شده اند که بر پرورش نقاط قوت و توانمندی های دانش آموزان و ارتقای سطح کیفی زندگی آنان تاکید دارند. یکی از این رویکردها، مثبت نگری است که در سال های اخیر توجه بسیاری از پژوهشگران و متخصصان تعلیم و تربیت را به خود جلب کرده است. مطالعات نشان داده اند که رویکرد مثبت نگری می تواند به کاهش مشکلات رفتاری و عاطفی دانش آموزان، مانند اضطراب، افسردگی و پرخاشگری کمک کند. دانش آموزانی که نگرش مثبتی به خود و توانایی هایشان دارند، انگیزه بیشتری برای یادگیری دارند و در حل مسائل و چالش ها با پشتکار بیشتری عمل می کنند. مثبت نگری می تواند به ارتقای سلامت روان دانش آموزان و افزایش تاب آوری آنها در برابر مشکلات و سختی های زندگی کمک کند. رویکرد مثبت نگری می تواند به ایجاد محیطی شاد و پویا در مدرسه کمک کند که در آن دانش آموزان احساس ارزشمندی و حمایت می کنند. با توجه به اهمیت و ضرورت رویکرد مثبت نگری در مدارس ابتدایی، پژوهش حاضر به بررسی کارایی این رویکرد در ارتقای سلامت روان، افزایش انگیزه تحصیلی و بهبود عملکرد تحصیلی دانش آموزان دوره ابتدایی می پردازد.

کلیدواژه ها:

مثبت نگری ، سلامت روان ، انگیزه تحصیلی ، عملکرد تحصیلی ، دوره ابتدایی