شناسایی و ارزیابی خودکار منابع نویز محیط، با استفاده از ویژگی های روان آکوستیک

آلودگی صوتی یکی از خطرات عمده سلامت در زندگی شهری است. رویکرد اندازه گیری و شناسایی منابع نویز باید برای کاهش هزینه های بالا بهبود یافته و تقویت شود. زمان های طولانی اندازه گیری و نیاز به تجهیزات گران قیمت و پرسنل آموزش دیده باید خودکار باشد. ساده سازی شناسایی منابع اصلی نویز و حذف نویز باقی مانده و پس زمینه امکان اقدامات موثرتری را فراهم می کند. این مقاله با فیلتر فضایی صحنه آکوستیک و ترکیب یادگیری بدون نظارت با ویژگی های روان آکوستیک، یک سیستم نمونه را ارائه می کند که قادر به محاسبه خودکار سهم منابع نویز فردی در سطح کل نویز است. سطوح فشار صوتی معادل به دست آمده با دستگاه با نتایج به دست آمده با علامت گذاری دستی بخش های جداگانه هر یک از سه اندازه گیری مقایسه شد. رویکرد پیشنهادی به درستی منابع اصلی نویز را در مجاورت نقاط اندازه گیری شناسایی کرد.

کلیدواژه ها:

هدایت پذیری فیلتر فضایی ، طبقه بندی منبع نویز ، نویز محیطی ، آرایه میکروفون ، خودکارسازی اندازه گیری ها