نمادگرایی رنگ و مفاهیم آن در معماری مساجد ایران در دوره اسلامی

این مقاله به بررسی نمادگرایی رنگ و مفاهیم آن در معماری مساجد ایران در دوره اسلا می می پردازد. این مطالعه بر اهمیت تاریخی، فرهنگی و مذهبی رنگ های مختلف مورد استفاده در عناصر و تزیینات فضاهای مذکور تمرکز دارد. این پژوهش با بررسی منابع اولیه، نقشه های معماری و اسناد تاریخی، به رابطه نمادگرایی رنگ و مفهوم آن در معماری مساجد دوره اسلا می در ایران، بینش و تفکری عمیق تر دارد. علاوه بر این، نشان می دهد که چگونه نمادگرایی در رنگ، در مساجد دوران اسلا می در ایران نقش به سزایی داشته است. پژوهش حاضر با هدف بررسی رنگ های به کار رفته در بناهای مساجد ایران در دوران اسلامی، جهت تحلیل و بررسی معانی و نماد و مفهوم این رنگ ها در مساجد به تجزیه، تحلیل و نتیجه گیری می پردازد. بر این اساس، این پژوهش در نظر دارد با پاسخ به این پرسش ها که مفهوم رنگ ها در هنر معماری مساجد دوران اسلا می چیست و با چه هدفی این رنگ ها استفاده شده است، به اهداف پژوهش دست یابد. در این پژوهش گردآوری داده ها و اطلاعات از طریق مطالعات اسنادی و کتابخانه ای صورت گرفته؛ سپس با تحلیل داده ها ضمن استفاده از روش توصیفی تحلیلی در بستر تاریخی با استفاده از شواهد تعیین گر به اثبات آن پرداخته می شود.

کلیدواژه ها:

نمادگرایی ، مفهوم ، رنگ ، مساجد ایران ، دوران اسلامی