بررسی تطبیقی تصادفی سازی شده از مهارت های شناختی اجتماعی در خصوص کودکان مبتلا به اختلالات اوتیسم

اوتیسم یک ناتوانی تکاملی با سن شروع در دوران کودکی است که از طریق نواقص مشخصی در برقراری ارتباط اجتماعی، اخلال در تکلم و الگوهای تکراری رفتاری شناخته می شود. این مقاله به ارزیابی کارایی یک گروه آموزشی مهارت های اجتماعی هدفمند در کودکان به سنین مدرسه و مبتلا به اختلال طیف اوتیسم می پردازد. مداخله ای به نام ارتباطات غیرکلامی، تشخیص عاطفی و نظریه آموزش ذهن که یک مداخله شناختی- رفتاری دوازده جلسه ای سی بی آی کودکان به سنین مدرسه کلامی است که هدفش نقص های رفتاری اجتماعی ویژه اوتیسم می باشد. بهبودهای معماری در زمینه نتایج رفتار اجتماعی مانند تبادلات غیرکلامی، پاسخ تلقینی و روابط اجتماعی در شرایط NETT بسته به کنترل فعال در آخر مطالعه یافت گردید.

کلیدواژه ها:

گروه های مهارت های اجتماعی ، اوتیسم ، شناخت اجتماعی ، مداخله رفتاری شناختی ، ارتباطات اجتماعی