توسعه زراعت چوب گامی اساسی درجهت نیل به توسعه پایداردرمنابع طبیعی

جنگل به عنوان بخش جدایی ناپذیرمنابع تجدید شونده یکی ازپایه های اساسی توسعه پایدار را درمحیط زیست تشکیل میدهد بی تردید شاخص های پایداری توسعه با احیا و گسترش جنگلها ارتقا خواهد یافت و بالعکس تخریب و نابودی آن دستیابی به توسعه پایدار را عملی نخواهد نمود با این وجود بیوماس گیاهی درکشور ما به دلیل قرارگرفتندرنوار نیمه خشک نیمکره شمالی با مشکلی جدی روبروست علاوهب ران بهره برداری بی رویه ازمنابع جنگلی تخریب و نابودی بخشهایی ازآن را باعث گردیده است دراین تحقیق با هدف دستیابی به راهکارهای منطقی جهت حفظ و احیا اراضی جنگلی و پوشش گیاهی طبیعی کشور صورت گرفته ضمن بررسی و تشریح وضعیت موجود رویکردهای مختلف با عنایت به شرایط محلی و تاریخی جستجو گردید و چشم اندازهای قرین واقعیت نیز تجزیه و تحلیل شده و درارایه راهکارنتایج و یافته های تحقیقاتی حاصل ازاجرای طرح های پژوهشی مورد توجه قرارگرفت دراین بررسی مشخص شد که بدون جایگزینی و تعیین منابع تولید چوبی و لیگنوسلولزی که بتواند نیازهای روزافزون جامعه را پاسخ دهد امکان احیا و غنی سازی منابع و پوشش جنگلی کشور میسر نخواهد بود.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، جنگل ، زراعت چوب ، سلولزی