تحلیل کالبدی میدان درشهرسازی مکتب اصفهان

بابدست گرفتن قدرت توسط شاه اسماعیل صفوی درسال 905 هجری قمری و ایجاداولین حکومت ملی پس ازاسلام درایران بسترمناسبی برای باروری و رشدهنر اسلامی ایرانی درهمه زمینه ها ازجمله معماری فراهم شد طراحی و اجرای شهرجدید اصفهان بیانی روشن ازنمادگرایی و سازماندهی فضایی مبتنی برارای حکمی و فلسفی است و بی هیچ تردید درزمینه شهرسازی مکتبی را پایه میگذارد که درپی تحقق بخشیدن به اصل تعادل فضایی و توازن کالبدی است که رخ نمودن این اصل را می توان درعناصرمختلف شهری ازجمله میدانهای شهری بازیافت که میتوان آ« را مکتب اصفهان نامید فرض بران است که پیروزی ازاموزه های مکتب اصفهان سبب میشود عناصرشهری ازویژگیهای شکلی و مفهومی یکسان پیروی کنند و همچنین اصول مشابهی درترکیب بندی داخلی عناصر به کارگرفته شده است این مقاله مروری است برمطالعات انجام شده دراین مقوله که توسط اندیشمندان کشورمان انجام پذیرفته و چارچوب کلی مورد استفاده درآنها با تحقیق با رویکرد پدیدارشناسی بوده است که توصیفی است مبتنی برمشاهده دقیق و تاویل مورد مشاهده توسط این مشاهدهگران اندیشمند.

کلیدواژه ها:

مکتب اصفهان ، میدان ، عناصرشهری ، تحلیل کالبدی